Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1905. Σπούδασε στο Παρίσι στη σχολή της Όλγκα Πρεομπραζένσκα. Κατόπιν συνέχισε σπουδές στο Βερολίνο του μεσοπολέμου, όπου πήρε μαθήματα μπαλέτου στη Σχολή της διάσημης Ρωσίδας μπαλαρίνας Εβγκενία Εντουάρντοβα και εκφραστικού χορού από την ιέρεια του σύγχρονου γερμανικού χορού Μέρυ Βίγκμαν. Πρωτοεμφανίστηκε στην Όπερα της Στουτγκάρδης, και έπειτα διετέλεσε πρώτος χορευτής της Όπερας Βρέμης (1929/30). Τη δεκαετία του 1930 σχημάτισε ντουέτο με τη Σβέαρ Λάρσον περιοδεύοντας μαζί της σε όλο τον κόσμο. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα αυτός και ο Άγγελος Γριμάνης προσλήφθηκαν στο Εθνικό Θέατρο και, στη συνέχεια, εντάχθηκαν στο δυναμικό της νεοσύστατης ΕΛΣ, ως στελέχη του μπαλέτου της. Κατά την περίοδο 1945/53 διετέλεσε πρώτος χορευτής στην ΕΛΣ. Πρωταγωνίστησε στα χοροδράματα Αετός (1945/46, 1946/47, σε μουσική Γεωργίου Σκλάβου), Ο θάνατος της αντρειωμένης (1945/46, 1946/47 και 1950/51 σε μουσική Μανώλη Καλομοίρη) και Ο πραματευτής (1947/48, σε μουσική Πέτρου Πετρίδη). Χόρεψε επίσης σε χοροδραματικά εμβόλιμα στις οπερέτες Ο βαφτιστικός (1946/47), Το σπίτι των τριών κοριτσιών, Το ρόδο του Τυρόλου, Ο ζητιάνος φοιτητής, Η κοντέσσα Μαρίτσα (1948/49), Ονειρώδες βαλς. Ομοίως στις όπερες Μανόν, Άλκηστις (Ηρώδειο, 1946/47), Ριγολέττος (1947/48), Μάρθα, Κάρμεν, Το δαχτυλίδι της μάνας κ.α. Οι περισσότερες συμμετοχές του σε λυρικά έργα ήσαν σε πρώτες παρουσιάσεις των έργων αυτών από την ΕΛΣ. Ίδρυσε ιδιωτική σχολή (1953/60) και δίδαξε σημαντικούς χορευτές και χορεύτριες, μεταξύ άλλων τους Γιάννη Μέτση, Τζ. Οικονόμου, Τζ. Ραλλίδη. Δίδαξε επίσης στις σχολές χορού της Κούλας Πράτσικα και του Ελληνικού Ωδείου. Χορογράφησε διάφορα ιδιωτικά χορευτικά συγκροτήματα. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1975. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Δεκέμβριος 2015 - Η εργογραφία θα προστεθεί σε επόμενο χρόνο.