Τρίτος σύζυγος και στενός συνεργάτης της υψιφώνου Μιρέιγ Φλερύ, σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και συνεργάστηκε με το Ελληνικό Μελόδραμα, όπου εμφανίστηκε δίπλα την Ελβίρα ντε Ιντάλγκο στην Τραβιάτα. Τραγούδησε στην Κύπρο ως μέλος του μελοδραματικού θιάσου Ιατρίδου-Λεπενιώτη και συμμετείχε στο Μελόδραμα Αθηνών του Οδυσσέα Λάππα. Υπήρξε μόνιμο στέλεχος της ΕΛΣ. Τραγούδησε σε παραστάσεις την περίοδο 1942/48, ύστερα έφυγε για ένα διάστημα στην Ιταλία και, όταν επέστρεψε, ξανατραγούδησε στην ΕΛΣ για μια διετία (1955/57). Στις 7/9/1942, στο Θέατρο της Πλατείας Κλαυθωμώνος, τραγούδησε τον ρόλο του Βαρόνου Σκάρπια (Τόσκα) δίπλα στην νεαρότατη Μαρία Κάλλας, που τραγουδούσε για πρώτη φορά αυτό το ρόλο. Την περίοδο 1943/57 ερμήνευσε στην ΕΛΣ πρωταγωνιστικούς ρόλους σε δέκα όπερες, σε τουλάχιστον 24 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών. Αρκετές εξ’ αυτών ήσαν πρώτες παρουσιάσεις έργων από την ΕΛΣ. Ερμήνευσε τους ρόλους: Βαρόνος Σκάρπια (Τόσκα), Τζόρτζιο Ζερμόν (Τραβιάτα), Φίγκαρο (Ο κουρέας της Σεβίλλης), Λόρδος Ενρίκο Άστον (Λουτσία ντι Λαμμερμούρ), Ορέστης (Ιφιγένεια εν Ταύροις, Ηρώδειο, Σεπτέμβριος 1944), Πλάμκετ (Μάρθα), Λυκάκης (Λεστενίτσα, του Γ. Σκλάβου), Μαρτσέλλο (Μποέμ), Σίλβιο (Παλιάτσοι), Τρίκαρδος (Ο βασιλιάς Ανήλιαγος του Α. Νεζερίτη). Μετά το 1948 έφυγε στην Ιταλία αλλά την περίοδο 1955/57 επέστρεψε και ξανατραγούδησε στην ΕΛΣ σε έξι παραγωγές. Έφυγε από τη ζωή το 1980. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Νοέμβριος 2020 - Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται.