Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925. Σπούδασε θέατρο στη σχολή του Γιαννούλη Σαραντίδη. Στα χρόνια του εμφυλίου ασχολήθηκε με τη μετάφραση θεατρικών έργων για τους θιάσους Κατερίνας Ανδρεάδη και Καρόλου Κουν. Με υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου (1954) ειδικεύτηκε στη σκηνοθεσία στο Λονδίνο, όπου ξεκίνησε διεθνή σταδιοδρομία ως σκηνοθέτης έργων αρχαίων Ελλήνων κλασικών αλλά και σύγχρονων συγγραφέων. Στη συνέχεια μετέβη στις ΗΠΑ, όπου σκηνοθέτησε έργα σε πανεπιστήμια και ιδιωτικά θέατρα. Στην Ελλάδα σκηνοθέτησε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1960, στο ΚΘΒΕ (έργα Γεωργίου Θεοτοκά, Ερρίκου Ίψεν, Σάμιουελ Μπέκετ) και στο Φεστιβάλ Αθηνών (Λυσιστράτη). Δραστηριοποιήθηκε στο ελεύθερο θέατρο, σκηνοθετώντας έργα των Ζαν Ζενέ, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Χάρολντ Πίντερ, Άντον Τσέχωφ κ.ά. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, διδάσκοντας και σκηνοθετώντας, συνεργαζόμενος με ηθοποιούς όπως οι Βανέσα Ρεντγκρέηβ, Γκλέντα Τζάκσον και ανακαλύπτοντας τον Σον Κόννερι. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα διετέλεσε γενικός διευθυντής του ΚΘΒΕ (1975 /77), όπου σκηνοθέτησε τις τραγωδίες Ηλέκτρα του Σοφοκλή (με την Άννα Συνοδινού), Μήδεια του Ευριπίδη (με τη Μελίνα Μερκούρη) κ.ά. Στην ΕΛΣ σκηνοθέτησε τις παραγωγές Η άνοδος και η πτώση της πόλης Μαχαγκόνι του Κουρτ Βάιλ και Η στέψη της Ποππαίας (1977/78). Συνέβαλε στην μετατροπή παλαιών λατομείων της Αττικής σε θεατρικούς χώρους (1982), εισάγοντας τις «Γιορτές των Βράχων» (Βύρωνας, Νίκαια, Πετρούπολη). Την ίδια χρονιά σκηνοθέτησε για το Εθνικό Θέατρο τον Οιδίποδα τύραννο του Σοφοκλή. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στα Ευρωπάλια και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες (1984). Διακρίθηκε ως μεταφραστής αγγλικών θεατρικών έργων αλλά και ελληνικών κλασικών έργων στην αγγλική γλώσσα. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 15/11/1999. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Δεκέμβριος 2020 - Η κάτωθι εργογραφία είναι πλήρης.