Γεννήθηκε στο Ναύπλιο στις 11/12/1908. Έμαθε τρομπέτα στην Φιλαρμονική Εταιρία Ναυπλίου, κιθάρα στην Μαντολινάτα και συμμετείχε στη χορωδία Ναυπλίου. Δεκαεξάχρονος, διορίστηκε ως βοηθός αρχιμουσικού της Φιλαρμονικής Εταιρίας. Το 1926 κατατάχτηκε εθελοντής στη Μουσική Φρουρά Αθηνών ώστε να συνεχίσει τις μουσικές σπουδές του. Παρακολούθησε θεωρητικά μαθήματα στο Εθνικό Ωδείο με τους Λεωνίδα Ζώρα και Μανώλη Καλομοίρη και έκανε φωνητική με την Ελένη Βλαχοπούλου. Το 1933 διορίστηκε καθηγητής του Εθνικού Ωδείου, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα τη διεύθυνση της Ορχήστρας και της Χορωδίας του Εθνικού Μελοδραματικού Ομίλου του Μανώλη Καλομοίρη. Το 1936 διηύθυνε την ορχήστρα και την χορωδία του μελοδραματικού συγκροτήματος της Ελβίρας ντε Ινταλγκο. Το 1937 ίδρυσε την 35μελή ανδρική Εθνική Χορωδία της Ελλάδας με την οποία παρουσίασε πλήθος ελληνικών και ξένων έργων. Το 1942 διορίστηκε διευθυντής ορχήστρας και χορωδίας στο βραχύβιο λυρικό θίασο του Θεάτρου Αθηνών (1942-43) του Κωστή Μπαστιά. Ως διευθυντής χορωδίας υπήρξε μόνιμος συνεργάτης της ΕΛΣ κατά την 35ετία 1944-1979. Δίδαξε την Χορωδία της ΕΛΣ σε περίπου 100 όπερες και οπερέτες, σε άνω των 400 αναβιβάσεων και αναβιώσεων. Συνεισέφερε σε πολλές πρώτες παρουσιάσεις λυρικών έργων στην Ελλάδα (Θέατρο Ολύμπια, Ωδείο Ηρώδου Αττικού, Επίδαυρος). Επίσης, διηύθυνε την χορωδία τη ΕΛΣ σε μουσικά αφιερώματα και εθνικές επετείους (1946, 1949, 1951, 1952, 1973, ), καθώς επίσης σε έργα θρησκευτικής μουσικής: Άγιος Παύλος του Πετρίδη (Φεστιβάλ Αθηνών, 1975), Ρέκβιεμ [Requiem] Βέρντι (1950, 1967-68, 1968-69). Το 1962 διορίστηκε διευθυντής της Νέας Χορωδίας Κλασικής Μουσικής και τιμήθηκε με το παράσημο του Φοίνικα. Πέθανε στην Αθήνα στις 8/12/1983. Ως συνθέτης εντάσσεται στην ελληνική εθνική σχολή. Στο συνθετικό του έργο περιλαμβάνονται ορχηστρικά, φωνητικά και χορωδιακά έργα, μεταξύ των τελευταίων και πολλές εναρμονίσεις δημοτικών τραγουδιών. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Δεκέμβριος 2015 - Η εργογραφία συμπληρώνεται.