Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1905. Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο με τη Νίνα Φωκά (δίπλωμα 1930). Πρωτοεμφανίστηκε ως μονωδός στην όπερα Ο Πρωτομάστορας (Θέατρο Ολύμπια, 1930). Στην αρχή της επαγγελματικής της σταδιοδρομίας ερμήνευσε, εκτός των έργων διεθνούς ρεπερτορίου, ρόλους σε λυρικά έργα του Μανώλη Καλομοίρη όπωςΤο δαχτυλίδι της μάνας (1928, 1931) κ.ά.. Με την Κασιμάτειο υποτροφία σπούδασε στο Παρίσι και τη Βιέννη, όπου είχε γνωρίσει τον Βάλτεφ Πφέφερ. Στη δεκαετία του 1930 τραγούδησε στους Ραδιοσταθμούς Βιέννης και Πράγας (1935) και εμφανίστηκε σε συναυλία με τη Φιλαρμονική του Βουκουρεστίου (1938). Διέπρεψε στο γερμανικό ρεπερτόριο και στην οπερέτα. Διετέλεσε στέλεχος της ΕΛΣ από την ίδρυση της, πρωταγωνιστώντας στην εναρκτήρια παράσταση της οπερέτας Η νυχτερίδα. Κατά την περίοδο 1940/57 τραγούδησε στην ΕΛΣ σε επτά όπερες και έξι οπερέτες, σε συνολικώς 40 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών. Εμφανίστηκε στα έργα: Μαντάμα Μπαττερφλάι, Βοκκάκιος, Η xώρα του μειδιάματος, Τζάννι Σκίκκι, Η εύθυμη χήρα, Μια νύχτα στη Βενετία, Κοντέσσα Μαρίτσα, Τόσκα, H κρητικοπούλα του Σπύρου Σαμάρα, Ta παραμύθια του Χόφμαν, Το ρόδο του Τυρόλου, Φεντόρα, O ιπτάμενος Ολλανδός, Οι γάμοι του Φίγκαρο. Τραγούδησε στο Ηρώδειο στις παραγωγές των έργων Ηλέκτρα (1942), Ο Πρωτομάστορας (1943/44, 1950/51) και Ιφιγένεια εν Ταύροις (1945/46, 1950/51). Έδωσε ρεσιτάλ στο Παρίσι (1947/58) και τραγούδησε στην Αμερική (Ιφιγένεια εν Ταύροις κ.ά). Από το 1962 διετέλεσε καθηγήτρια τραγουδιού στο Εθνικό Ωδείο. Πέθανε στην Αθήνα το 1982. Το Ελληνικό Πολιτιστικό Γραφείο έχει κυκλοφορήσει δίσκο με επιλεγμένες ηχογραφήσεις της, ενώ πλήρης παρουσίαση του ηχογραφημένου ρεπερτορίου της έχει κυκλοφορήσει σε δώδεκα κασέτες. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Ιούλιος 2022 - Η εργογραφία συμπληρώνεται.