Νίκος Δασκαλάκης
Μονωδός, Βαθύφωνος
Γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης το 1937. Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και το Εθνικό Ωδείο με τους Γκαστόν Δεπόλλα και Μιρέιγ Φλερύ. Αποφοίτησε με άριστα το 1960. Συνέχισε τις σπουδές του με κρατική υποτροφία στην Ανώτατη Μουσική Σχολή της Βιέννης (1961/65). Το 1957 προσλήφθηκε από την ΕΛΣ ως μέλος της χορωδίας και το 1966 ως μονωδός. Κατά το διάστημα 1958/86 τραγούδησε πρωταγωνιστικούς αλλά κυρίως βασικούς και δευτερεύοντες ρόλους σε 28 όπερες, σε περισσότερες από 50 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών. Μεταξύ άλλων, τραγούδησε τους ρόλους Διοικητής (Ντον Τζοβάννι), Σπαραφουτσίλε (Ριγολέττος), Ζαχαρίας (Ναμπούκκο), Ρόκκο (Φιντέλιο), Ντον Ρουί Γκόμεθ ντε Σίλβα (Ερνάνης), Φερράντο (Ο τροβαδούρος), Ντον Μπαζίλιο (Ο κουρέας της Σεβίλλης), Νουραμπάντ (Οι αλιείς μαργαριταριών), Χέρμαν (Τάνχωυζερ), Διοικητής (Βέρθερος), Θουνίγα (Κάρμεν), Δρ. Γκρενβίλ (Τραβιάτα), Ναρούμοφ (Ντάμα πίκα), Σαρρόνε (Τόσκα), Άσσαν (Ο πρόξενος), Τσαρέτσκι (Ευγένιος Ονιέγκιν), Νικίτιτς (Μπορίς Γκοντουνόφ), Μπόνζο (Μαντάμα Μπαττερφλάι). Συμμετείχε στις ελληνικές όπερες Κωνσταντίνος Παλαιολόγος (Γούμενος, 1971/72) και Το δαχτυλίδι της μάνας (Κυριάκος, 1973/74), καθώς και Κασσιανή του Γεωργίου Σκλάβου (Αυτοκράτωρ Μιχαήλ, 1972/73). Συμμετείχε επίσης σε παραστάσεις της ΕΛΣ που δόθηκαν στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών: Ντον Κάρλο (1966), Τουραντότ (1969), Η δύναμη του πεπρωμένου (1970), Αΐντα (1972), Σιμόν Μποκκανέγκρα (1974). Το 1968, σε παράσταση της όπερας Ο κουρέας της Σεβίλλης, τιμήθηκε με αναμνηστική πλακέτα από την ιταλική πρεσβεία της Αθήνας για τα 100 χρόνια από το θάνατο του Ροσσίνι. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Δεκέμβριος 2015 - Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται διαρκώς.