Μιχαήλ Φοκίν
Χορευτής, Χορογράφος
Γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη, στις 23/4/1880. Εννέα ετών έγινε δεκτός στη Σχολή του Αυτοκρατορικού Μπαλέτου (Αγία Πετρούπολη). Πρωτοεμφανίστηκε το 1898 στην παρουσίαση του μπαλέτου Πακίτα [Paquita] από το Αυτοκρατορικό Μπαλέτο της Ρωσίας και το 1902 άρχισε να διδάσκει στη σχολή. Ως χορογράφος υπήρξε πρωτοπόρος του είδους διδάσκοντας χορογραφίες με πιο ελεύθερη και εκφραστική κίνηση των άκρων και του κορμού. Υποστήριζε ότι σε κάθε χορογραφία πρέπει να δημιουργείται μια νέα μορφή κίνησης που να εκφράζει το θέμα, την περίοδο και το ύφος της μουσικής και η εκφραστικότητα πρέπει να εκτείνεται από το άτομο στην ομάδα, όπως και ότι οι τέχνες που συνενώνονται στο μπαλέτο πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα. Συνολικά χορογράφησε πάνω από εβδομήντα έργα σε Ευρώπη και Αμερική. Πρώτες του δημιουργίες υπήρξαν τα χοροδράματα Άκις και Γαλάτεια [Acis et Galatée] (1905, πρώτη εμφάνιση του Νιζίνσκι με τον οποίο αργότερα είχε τακτική συνεργασία) και Ο θάνατος του κύκνου (1905, σόλο για την Άννα Πάβλοβα). Έγινε χορογράφος στα Ρώσικα Μπαλέτα του Σεργκέι Ντιάγκιλεφ στο Παρίσι (1909-1912), με κορυφαία τις δημιουργίες των χοροδραμάτων Σεχραζάντ, Το πουλί της φωτιάς [L'oiseau de feu], Δάφνις και Χλόη [Daphnis et Chloé], Το φάσμα του ρόδου [Le spectre de la rose], Πετρούσκα. Σκηνοθέτησε επίσης την όπερα Ο χρυσός πετεινός. Τελειώνοντας οριστικά τη συνεργασία του με τον Ντιάγκιλεφ (1914) επέστρεψε στη Ρωσία και το 1918 εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου ίδρυσε σχολή χορού με τη γυναίκα του Βέρα Φοκίνα. Απεβίωσε στη Νέα Υόρκη στις 22/8/1942. Οι χορογραφίες του παρουσιάζονται μέχρι σήμερα, όπως το μπαλέτο Συλφίδες [Les Sylphides], που ανέβασε η ΕΛΣ την περίοδος 1990-1991 σε αναβίωση Γιάννη Μέτση (Ολύμπια, Δημοτικό Θέατρο Κέρκυρας και Θέατρο Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών).