Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 15/12/1919. Γιος Αμερικανίδας και Έλληνα ναυάρχου, Ακολούθου στην πρεσβεία της Βιέννης. Σπούδασε στο Ωδείο και στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και έγινε διδάκτωρ οικονομικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας. Το 1941 άρχισε να σκηνοθετεί στην νεοσύστατη Λυρική Σκηνή, ξεκινώντας με Απαγωγή από το σεράι. Το 1942 καθοδήγησε σκηνοθετικά την νεαρή Μαρία Κάλλας στην πρώτη της Τόσκα. Τέλη του 1943 προσχώρησε στις δυνάμεις των ανταρτών και συνεργάστηκε με τις υπηρεσίες πληροφοριών των Συμμάχων. Το 1945 επέστρεψε στη Βιέννη. Μαθήτευσε κοντά στον κορυφαίο Αυστριακό σκηνοθέτη Χέρμπερτ Γκραφ, υποστηρικτή των ρεαλιστικών σκηνοθεσιών, ο οποίος τον σύστησε στην Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης, όπου προσλήφθηκε το 1946 ως Βασικός Σκηνοθέτης. Στα 31 χρόνια της θητείας του εκεί σκηνοθέτησε 24 όπερες και πιστώθηκε σημαντικές μετακλήσεις καλλιτεχνών: Κάλλας, Τεμπάλντι, Σβάρτσκοπφ. Δραστηριοποιήθηκε σε μεγάλα λυρικά θέατρα της Αμερικής και της Ευρώπης και ηγήθηκε σημαντικών μουσικών θεσμών σε ΗΠΑ και Καναδά. Πέθανε στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ στις 6/4/2003. Τις περιόδους 1941-43 και 1971-91 σκηνοθέτησε στην ΕΛΣ (Ολύμπια, Ηρώδειο) ευρύτατο φάσμα έργων βασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου: Ο κουρέας της Σεβίλλης, Κάρμεν, Η νυχτερίδα, Καβαλλερία ρουστικάνα, Αΐντα αλλά και Φιντέλιο, Μήδεια, Ορφέας και Ευρυδίκη, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος του Καλομοίρη, Μπορίς Γκοντουνόφ, Η ζωή ενός ακόλαστου του Στραβίνσκι, Ιούλιος Καίσαρα του Χαίντελ, Αριάδνη στη Νάξο κ.α. Το 1955, με πρόσκληση του Γεωργίου Ράλλη της κυβέρνησης Παπάγου, ίδρυσε και διοργάνωσε το Φεστιβάλ Αθηνών. Το 1958 υπήρξε για ένα δίμηνο καλλιτεχνικός διευθυντής της ΕΛΣ. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Δεκέμβριος 2015 - Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται διαρκώς.