Γεννήθηκε στο Όππελν (Γερμανία) το 1913. Σπούδασε αρχικά με τον Ρίχαρντ Ταίμλερ ως βαρύτονος και εκπαιδεύτηκε εκ νέου από τον Πάουλ Λόμαν ως τενόρος. Ξεκίνησε επαγγελματική σταδιοδρομία στο Κρατικό Θέατρο του Γκράιφσβαλντ (1938/39), ώσπου επιστρατεύτηκε. Στον διάρκεια του πολέμου τραγούδησε στα λυρικά θέατρα του Μπρυξ (σήμερα Μοστ, Τσεχία, 1940/43) και του Ράιχενμπεργκ (σήμερα Λίμπερετς, Τσεχία, 1943/44). Μετά τον πόλεμο εμφανίστηκε στα γερμανικά θέατρα του Γκαίτινγκεν (1947), του Βίζμπαντεν (1948/49) και προσλήφθηκε στην Κρατική Όπερα του Αμβούργου (1949/57). Παράλληλα, υποδύθηκε τον Μαξ [Ο ελεύθερος σκοπευτής/Der Freischütz] στην Κωμική Όπερα του Βερολίνου. Ως προσκεκλημένος καλλιτέχνης εμφανίστηκε σε λυρικά θέατρα, όπως: Κρατική Όπερα Βερολίνου (1956/61), Κρατικό Θέατρο Ανόβερου (1956/59) και Εθνικό Θέατρο Μάνχαϊμ (1959/65). Τραγούδησε άπαξ στο Φεστιβάλ του Μπάυροϋτ, ερμηνεύοντας τον ρόλο του Βάλτερ φον Στόλτσινγκ [Οι αρχιτραγουδιστές της Νυρεμβέργης/Die Meistersinger von Nürnberg] (1957). Εμφανίστηκε, επίσης, σε Άμστερνταμ ως Φλόρεσταν (1960, Φιντέλιο/Fidelio], στη Λιέγη ως Τριστάνος (1969, Τριστάνος και ΙζόλδηTristan und Isolde) και στο Βηζμπάντεν ως Τενόρος/Βάκχος (1962, Η Αριάδνη στη Νάξο/Ariadne auf Naxos), καθώς επίσης σε Κρατική Όπερα του Βερολίνου (1954/55), Λονδίνο (1957), Γκρατς (1963), Τορίνο, Γαλλία και Ισπανία. Επίσης, ερμήνευσε τους ρόλους: Μπελμόντε [Η απαγωγή από το σεράι/Die Entführung aus dem Serail], Έρικ [Ο ιπτάμενος Ολλανδός/Der fliegende Holländer], Ζήγκμουντ [Η βαλκυρία/Die Walküre], Αυτοκράτορας [Η γυναίκα χωρίς σκιά/Frau ohne Schatten], Οθέλλος [Otello], Ιππότης Ρενάτο ντε Γκριε [Μανόν Λεσκώ/Manon Lescaut], Ροντόλφο [Mποέμ/La bohème], Ντον Ζοζέ [Κάρμεν/Carmen]. Απεβίωσε στο Βερολίνο στις 9/6/1979. Με την ΕΛΣ συνεργάστηκε άπαξ, ερμηνεύοντας τον επώνυμο ρόλο στην όπερα Τάνχωυζερ [Tannhäuser] (1966/67).