Αρχικά συνεργάστηκε με την ΕΛΣ ως χορωδός. Ως μονωδός πρωτοεμφανίστηκε κατά την περίοδο 1942/43, στην οπερέτα Η χώρα του μειδιάματος [Das Land des Lächelns] (Άννη). Κατά το διάστημα 1942/65 συμμετείχε σε περισσότερες από 50 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών της ΕΛΣ. Ερμήνευσε βασικούς και βοηθητικούς ρόλους σε οκτώ όπερες και εννιά οπερέτες, μεταξύ άλλων τις εξής: Καβαλλερία ρουστικάνα [Cavalleria rusticana] (Μάμα Λουτσία), Φρειδερίκη [Friederike] (Κρίστελ) και Παγκανίνι [Paganini] (Καρολίνα) του Φράντς Λέχαρ, Η εύθυμη χήρα [Die lustige Witwe] (Πρασκόβια), Η πριγκίπισσα του ιπποδρομίου [Die Zirkusprinzessin] (Μαίρη) και Η Ολλανδέζα [Das Hollandweibchen] (Σαλίνα φον Βόνβεχοστ) του Έμμεριχ Κάλμαν, Η πουλημένη μνηστή [Prodaná nevěsta] του Σμέτανα (Λουντμίλα), Ο κουρέας της Σεβίλλης [Il barbiere di Siviglia] (Μπέρτα), Ριγολέττος [Rigoletto] (Τζοβάννα), Το ονειρώδες βαλς [Ein Walzertraum] του Όσκαρ Στράους (Κόμισσα Φρειδερίκη) και Το σπίτι των τριών κοριτσιών [Das Dreimädelhaus] των Φραντς Σούμπερτ και Χάινριχ Μπερτέ (Πραμετζμπέργκερ). Σε παραγωγές ελληνικών έργων συμμετείχε στις όπερες Ο βασιλιάς Ανήλιαγος του Ανδρέα Νεζερίτη (Δόμνα, 1948/49), Λεστενίτσα του Γεωργίου Σκλάβου (ως Μάρω, 1947/48), Ο πρωτομάστορας του Μανώλη Καλομοίρη (Ηρώδειο, 1950/51), στο χορόδραμα-μπαλέτο Ο πραματευτής του Πετρίδη (Γριά, 1943/44, 1947/48), καθώς επίσης στις οπερέτες του Θεόφραστου Σακελλαρίδη Στα παραπήγματα (Μαντώ) και Ο βαφτιστικός (Μαγείρισσα). Οι περισσότερες παραγωγές οπερέτας στις οποίες συμμετείχε κατά την περίοδο 1942/52 ήσαν πρώτες παρουσιάσεις έργων στην ΕΛΣ.