Γεννήθηκε στο Λαύριο. Πήρε μαθήματα κλασικού τραγουδιού με τη Μάγκυ Καρατζά στο Εθνικό Ωδείο (1950). Αρχικά τραγουδούσε ως μεσόφωνος, ένθεν και ερμήνευσε τους ρόλους Κάρμεν (Κάρμεν) και Σαρλότ (Βέρθερος). Αργότερα, μελέτησε με τον Χαράλαμπο Παπαλάμπρου στο Ελληνικό Ωδείο και με τον αρχιμουσικό Δημήτρη Μιχαηλίδη, που την έστρεψαν στο ρεπερτόριο δραματικής υψιφώνου. Πρωτοεμφανίστηκε στην ΕΛΣ ως Λεονόρα (Η δύναμη του πεπρωμένου) υπό τον Λεωνίδα Ζώρα (1957, Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά) καθώς επίσης σε Αΐντα και Τουραντότ υπό τον Ανδρέα Παρίδη στο νέο Θέατρο Ολύμπια (1958-59), που μόλις είχε εγκαινιαστεί. Προσλήφθηκε αμέσως στην ΕΛΣ από τον Μπαστιά και κατά την περίοδο 1958-74 ερμήνευσε 21 πρωταγωνιστικούς ρόλους σε περισσότερες από 50 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών όπως: Μαρία Μποκκανέγκρα (Σιμόν Μποκκανέγκρα), Ντόννα Ελβίρα (Ντον Τζοβάννι), Λεονόρα (O τροβαδούρος), Ελβίρα (Ερνάνης), Φεντόρα (Φεντόρα), Έλενα (Μεφιστοφελής), Αδριανή Λεκουβρέρ (Αδριανή Λεκουβρέρ), Αμέλια (Ένας χορός των μεταμφιεσμένων), Άννα (Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος), Λιζέττα (Ο μυστικός γάμος), Αφροδίτη (Τάνχωυζερ), Έλζα (Λόενγκριν), Γλαύκη (Μήδεια) (Επίδαυρος, 1960-61, δίπλα στην Κάλλας), Ζέντα (Ο ιπτάμενος Ολλανδός), Άλκηστις (Ηρώδειο), Μαντλέν (Αντρέα Σενιέ), Σαντούτσα (Kαβαλλερία ρουστικάνα), Λαίδη Μάκβεθ (Μάκβεθ), Τζορτζέττα (Ο μανδύας), Κασσιανή (Κασσιανή) και Κρινιώ (Κρίνο στ’ ακρογιάλι του Γεωργίου Σκλάβου). Έκανε ηχογραφήσεις με την Ορχήστρα της ΕΡΤ, υπό τον Τότη Καραλίβανο. Τραγούδησε επίσης με την Εθνική Όπερα του Ισραήλ σε Τελ Αβίβ, Χάιφα και Ιερουσαλήμ. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1988. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Μάρτιος 2019 - Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται.