Γεννήθηκε το 1908. Καλλιτέχνης της προπολεμικής, κατοχικής και μεταπολεμικής περιόδου. Σπούδασε στο Ελληνικό Ωδείο. Συνεργάστηκε αρχικά με το Γ΄ Ελληνικό Μελόδραμα, συμμετέχοντας και στις περιοδείες του (Κωνσταντινούπολη, Κύπρο, Επτάνησα κ.α.) μαζί με την τότε σύζυγό του Μιρέιγ Φλερύ. Εκεί τραγούδησε και ρόλους οπερέτας, στους οποίους ειδικεύτηκε. Με την ΕΛΣ συνεργάστηκε από την ίδρυσή της, συμμετέχοντας στην εναρκτήρια παράσταση της οπερέτας του Γιόχαν Στράους Η νυχτερίδα (1939/40). Την περίοδο 1939-1947 ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς κυρίως ρόλους σε 30 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών επτά έργων οπερέτας και δέκα έργων όπερας. Εμφανίστηκε ως: Άλφρεντ (Η νυχτερίδα), Τζοβάννι (Βοκκάκιος 1940/41), Πίνκερτον (Μαντάμα Μπαττερφλάι, 1940/41], Σάντορ Μπάρινκαϊ (Βαρόνος ατσίγγανος, 1940/41], Αλφρέντο Ζερμόν (Τραβιάτα, 1941/42], Νεαρός θεράπων (Ηλέκτρα, Ηρώδειο, 1941/42), Δον Χοσέ δίπλα στην Κίτσα Δαμασιώτη (Κάρμεν, 1941/42), Καμίλ ντε Ροσιγιόν και αργότερα Κόμης Ντανίλο Ντανίλοβιτς (Η εύθυμη χήρα, 1942/43), Σερ Εντγκάρντο Ράβενσγουντ (Λουτσία ντι Λαμμερμούρ, 1942/43), Λυσίας στη Ρέα του Σπύρου Σαμάρα (1943/44), Τουρίντου (Καβαλλερία ρουστικάνα, 1943/44), Σιμόν Ριμάνοβιτς (Ο ζητιάνος φοιτητής, 1944/45), Πυλάδης (Ιφιγένεια εν Ταύροις, 1945/46), Λιονέλ (Μάρθα, 1945/46), Βασιλόπουλο στην Ανατολή του Μανώλη Καλομοίρη (1945/46), Βαρόνος Φραντς Σομπέρ (Το σπίτι των τριών κοριτσιών, 1946/47). Τραγούδησε επίσης αποσπάσματα από την όπερα Μάρκος Μπότσαρης του Παύλου Καρρέρ στους εορτασμούς για το τέλος της γερμανικής κατοχής (Γιορτή της λευτεριάς, 1944). // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Μάρτιος 2020 - Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται.