Γεννήθηκε στη Πάτρα το 1906. Ξεκίνησε σπουδές χορού με την Μαίρη Βίγκμαν, στη Δρέσδη, την δεκαετία του 1920. Συνέχισε στο Βερολίνο στις σχολές των χορευτών και χορογράφων Βίκτορ Γκρόφσκι και Μαργκερίτας Βαλμάν και του συνθέτη Μπερντ Αλόις Τσίμμερμαν, και ακολούθως στο Παρίσι με την Μπρονισλάβα Νιζίνσκα. Πρωτοεμφανίστηκε το 1927 στο Βερολίνο στην οπερέτα Ο Τσάρεβιτς [Der Zarewitsch]. Διέπρεψε ως πρώτος χορευτής στην Κρατική Όπερα της Στουτγάρδης και στην Όπερα της Κολωνίας (1929-30), συνεργάστηκε με το Γερμανικό Θέατρο του Βερολίνου επί Μαξ Ράινχαρντ (1931-32), με τα μπαλέτα Νιζίσκα στην όπερα του Παρισιού, με την Όπερα του Κέμνιτς και τα Ρωσικά Μπαλέτα του Μόντε Κάρλο στο Παρίσι (1932-33). Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1933, προσλήφθηκε από το Εθνικό Θέατρο ως πρώτος χορευτής και χορογράφος. Για τριάντα χρόνια όλοι οι κορυφαίοι άνθρωποι του θεάτρου και της μουσικής συνεργάστηκαν μαζί του σε παραγωγές θεάτρου πρόζας, όπερας και οπερέτας: Πολίτης, Ροντήρης, Κατσέλης, Μουζενίδης, Καραντινός, Λυγίζος, Μυράτ, Φωκάς, Κλώνης, Ανεμογιάννης, Βακαλό, Βασιλείου, Αντίοχος Ευαγγελάτος. Συνεισέφερε αποφασιστικά στην προσπάθεια παρουσίασης του αρχαίου δράματος από πρωτοπόρους σκηνοθέτες του Εθνικού Θεάτρου (1934-37). Το 1936 τιμήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου. Την εικοσαετία 1941-1960 υπήρξε μόνιμος χορευτής και χορογράφος της ΕΛΣ. Χορογράφησε χοροδραματικά επεισόδια σε 50 περίπου όπερες και οπερέτες, ενώ δημιούργησε καινούργια χοροδράματα επάνω σε κλασικά μουσικά έργα και σε νέα μουσική Ελλήνων συνθετών (Ο Πραματευτής, Ο θάνατος της ανδρειωμένης, Ο αετός, Η Ταναγραία και η μάγισσα). Πέθανε στην Αθήνα το 1979. Την δεκαετία του 1950 συνεργάστηκε στενά με το Ελληνικό Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου, εμφανίστηκε και χορογράφησε σε επιθεωρήσεις, χορογράφησε για αρκετές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου και δραστηριοποιήθηκε εκτός Ελλάδος. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Μάρτιος 2019 - Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται.