Γεννήθηκε στην Αίγυπτο το 1921. Eγκαταστάθηκε στην Κρήτη τo 1936, όπου ξεκίνησε να σπουδάζει φωνητική στο Ελληνικό Ωδείο με το Νικόλαο Καρυστινό. Αργότερα. με υποτροφία του Μανώλη Καλομοίρη. συνέχισε σπουδές στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών δίπλα στη Μάγκυ Καρατζά, αποφοιτώντας το 1948. Παράλληλα εγγράφτηκε στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου ασχολήθηκε με τον κλάδο της ανθρωπολογικής εθνολογίας. Το 1940 προσλήφθηκε στην ΕΛΣ και κατά την περίοδο 1941/53 ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς αλλά κυρίως δευτερεύοντες ρόλους τενόρου σε εννιά παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών λυρικών έργων: Ο βαρόνος ατσίγγανος, Τζουντίττα, Παγκανίνι, Ρέα, Η εύθυμη χήρα (ως Καμίγ ντε Ροσιγιόν), Ριγολέττος (ως Δούκας της Μάντουας), Το σπίτι των τριών κοριτσιών και Λουτσία ντι Λαμμερμούρ (ως Εντγκάρντο και, αργότερα, ως Αρτούρο). Το 1947 ίδρυσε το βραχύβιο Ελληνικό Μελόδραμα μαζί με τους Χάγιο Αθηναίο, Κοτσαρίδου και άλλους. Κατά το διάστημα 1954-1956 περιόδευσε στην Αφρική, υπό την προστασία της Μουσικής Εταιρίας της Αγγλίας και της Ένωσης Γραμμάτων και Τεχνών της Λυρικής. επισκέφτηκε την Αφρική στα μέσα του αιώνα για να δώσει συναυλίες σε μεγάλες πόλεις της. Στη διάρκεια της εκεί παραμονής του έκανε ως εμπειρικός ανθρωπολόγος δύο διετούς διάρκειες ταξίδια στο εσωτερικό της ηπείρου (1954-56, 1958-60). Οι καταγραμμένες εντυπώσεις του δημοσιεύτηκαν το 1997. Κατά την περίοδο 1956/58 συνέχισε σπουδές φωνητικής στην Ιταλία κοντά στον τενόρο Νίνο Πικκαλούγκα. Έπειτα επέστρεψε στην Ελλάδα και δίδαξε επί πενταετία στο Ωδείο Αθηνών και επί δωδεκαετία στο Εθνικό Ωδείο. Παράλληλα διετέλεσε μέλος κριτικής επιτροπής διαφόρων Ιταλικών διεθνών διαγωνισμών για την επιλογή λυρικών τραγουδιστών. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Νοέμβριος 2015 - Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται.