Γεννήθηκε στο Άργος στις 21/7/1903. Ήταν ξάδερφος του ποιητή Κώστα Καρυωτάκη. Αρχικά, σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών με τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη και αργότερα πήρε ιδιαίτερα μαθήματα αρμονίας και σύνθεσης από το Δημήτρη Μητρόπουλο (1925/32) και ενορχήστρωσης από το Μάριο Βάρβογλη (1933/36). Παράλληλα σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά τον Μανώλη Καλομοίρη, τα έργα του Μικρή συμφωνία για ορχήστρα εγχόρδων (1942) και Μπαλάντα για πιάνο, έγχορδα και κρουστά (1939) ξεχώρισαν ως από τα σημαντικότερα της εργογραφίας της ελληνικής εθνικής σχολής. Συνέθεσε έργα φωνητικής μουσικής (Άσμα ασμάτων, Ο θάνατος του Έκτορα κ.ά.), κύκλους τραγουδιών (Τα ερωτικά σε ποίηση Κ. Ουράνη, Ο κύκλος των τετράστιχων σε ποίηση Κ. Παλαμά, Μικρές φωτιές σε ποίηση Σ. Μυριβήλη, Ωρίων σε ποίηση Οδ. Ελύτη κ.ά.), ορχηστρικά έργα (Ραψωδία, Επικό τραγούδι, Σερενάτα για μικρή ορχήστρα, Κοντσέρτο για ορχήστρα κ.ά.), έργα για σόλο πιάνο (Πρελούδιο, κοράλ και κανόνας, Τέσσερα πρελούδια, Παραλλαγές σε λαϊκό τραγούδι κ.ά.), έργα μουσικής δωματίου και το παραμυθόδραμα Του φεγγαριού λουλούδι. Πέθανε στην Αθήνα, στις 14/6/1978. Διετέλεσε γενικός γραμματέας της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών και του Εθνικού Συμβουλίου Μουσικής, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΛΣ και μέλος των εξεταστικών επιτροπών διπλωμάτων και πτυχίων διαφόρων ωδείων. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Νοέμβριος 2017.