Έλλη Λαμπέτη (Λούκου)
Ηθοποιός
Γεννήθηκε στα Βίλια της Αττικής στις 13/4/1926. Το 1941 έδωσε ανεπιτυχώς εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή της Μαρίκας Κοτοπούλη. Πρωτοεμφανίστηκε το 1942 στο έργο Η Χάνελε πάει στον παράδεισο [Hanneles Himmelfahrt] του Γκέρχαρντ Χάουπτμαν. Η συνεργασία της με το Θέατρο Τέχνης την καθιέρωσε στα θεατρικά δρώμενα της Αθήνας (1946/48). Με το Θέατρο Τέχνης εμφανίστηκε, μεταξύ άλλων, στα έργα Γυάλινος κόσμος [The glass menagerie], Αντιγόνη και Ματωμένος γάμος [Bodas de sangre], το τελευταίο με σκηνική μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Επίσης, συνεργάστηκε με το θίασο της Κατερίνας (1948), το Εθνικό Θέατρο (1948) και το θίασο Κ. Μουσούρη (1949). Το 1952 συγκρότησε με τους Δημήτρη Χορν και Γιώργο Παππά το θίασο «Λαμπέτη-Παππά-Χορν» και από το 1956 το θίασο «Λαμπέτη-Χορν», με τον οποίο ανέβασαν κλασικά έργα και περιόδευσαν σε Αίγυπτο, Κωνσταντινούπολη και Κύπρο. Από τη δεκαετία του 1960 συνέχισε τη θεατρική της πορεία με δικό της θίασο, με μεγαλύτερες επιτυχίες της τα έργα Λεωφορείο ο πόθος [A streetcar named desire], Πέπσι [Pepsie], Γλυκιά Ίρμα [Irma La Douce] και Βυσσινόκηπος, ενώ συνεργάστηκε με τους Μάνο Κατράκη και Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Επίσης, εμφανίστηκε στις κινηματογραφικές ταινίες Το κορίτσι με τα μαύρα, Κυριακάτικο ξύπνημα και Η κάλπικη λίρα, μεταξύ άλλων. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 3/9/1983. Διετέλεσε μέλος του ΔΣ της ΕΛΣ κατά την περίοδο 1968/74.