Γεννήθηκε στη Φλώρινα το 1931. Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο της Αθήνας και συνέχισε τις σπουδές της στη Μουσική Ακαδημία της Βιέννης. Στην Αυστρία εμφανίστηκε για δύο θεατρικές περιόδους στην Όπερα του Γκρατς και στην Όπερα του Κλάγκενφουρτ (1952-54). Ακολούθως, εγκαταστάθηκε στη Γερμανία, όπου, έως το 1959, εμφανίστηκε στη Νυρεμβέργη, το Αννόβερο, το Καϊζερσλάουτερν (1954-56) και το Λύμπεκ (1957-59). Το 1964 συνέπραξε με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και τη Χορωδία Αθηνών στην παρουσίαση των Κατά Ιωάννη Παθών του Μπαχ υπό τον Μενέλαο Παλλάντιο. Το 1968, σε σύμπραξη με την ΚΟΑ και τον Ανδρέα Παρίδη, τραγούδησε στην πρώτη παρουσίαση του έργου Πυρηνική δοκιμασία του Αλέκου Λαϊνά. Εμφανίστηκε σε ρεσιτάλ και συναυλίες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Βελιγράδι, Σκόπια, Σεράγεβο, Ζάγκρεμπ, Ντουμπρόβνικ κ.α. Το 1955, σε συνεργασία με την υψίφωνο Ζωή Βλαχοπούλου και την πιανίστα Έλλη Νικολαΐδου, ηχογράφησε δημοτικά και δημοτικοφανή τραγούδια σε μεταγραφές Ελλήνων συνθετών (Μανώλη Καλομοίρη, Θεόδωρου Σπάθη, Αιμίλιου Ριάδη, Νικόλαου Λάβδα κ.ά.). Κατά το διάστημα 1959-67 εμφανίστηκε σε παραγωγές της ΕΛΣ ως Κάρμεν, Ουλρίκα (Ένας χορός μεταμφιεσμένων), Λεονόρα ντι Γκούσμαν (Η ευνοουμένη).