Γεννήθηκε στη Μιννεάπολη, στις 29/2/1920. Σπούδασε στο Μουσικό Κολέγιο της Μιννεσότα, στο Ινστιτούτο «Κέρτις» και στο Κέντρο Μουσικής Μπερκσάιρ. Το 1948, με προτροπή του αρχιμουσικού Σέργιου Κουσσεβίτσκι, τραγούδησε στη Συμφωνία αρ.9 [Symphony no. 9] του Μπετόβεν. Το 1949 επιλέχθηκε από τον Μπέντζαμιν Μπρίττεν για να ερμηνεύσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην πρώτη παρουσίαση στις ΗΠΑ της όπερας Άλμπερτ Χέρρινγκ [Albert Herring]. Το 1950 πρωτοεμφανίστηκε στην Όπερα της Νέας Υόρκης ως Νταβίντ [Οι αρχιτραγουδιστές της Νυρεμβέργης/Die Meistersinger von Nürnberg]. Έκτοτε εμφανιζόταν εκεί τακτικά καθ’ όλη τη δεκαετία του 1950. Τραγούδησε σε παραγωγές του Λυρικού Θεάτρου του NBC (Εθνικού Δικτύου Ραδιοτηλεοπτικών Αναμεταδόσεων), συμπεριλαμβανομένης της πρώτης παρουσίασης στις ΗΠΑ της όπερας Πόλεμος και ειρήνη (1957) του Προκόφιεφ. Το 1957 εμφανίστηκε στο Φεστιβάλ του Γκλάιντμπορν ως Ταμίνο [Ο μαγικός αυλός/Die Zauberflöte] και Βάκχος [Η Αριάδνη στη Νάξο/Ariadne auf Naxos]. Επίσης, διακρίθηκε ως ερμηνευτής ορατορίων. Από τη δεκαετία του 1960 ασχολήθηκε με τη διδασκαλία. Δίδαξε, μεταξύ άλλων, στα πανεπιστήμια της Αϊόβα, της Δυτικής Βιρτζίνια και του Ιλλινόις, στο Κολλέγιο Χάντερ και στη Σχολή Τζούλλιαρντ. Διετέλεσε διευθυντής του Φεστιβάλ Όπερας Λέικ Τζορτζ (1965/80), διευθυντής του Ιδρύματος «Γουίλλιαμ Μάτεους Σάλιβαν» και του Αμερικάνικου Κέντρου Όπερας Τζούλλιαρντ (1985/88). Συμμετείχε σε ηχογραφήσεις υπό τους αρχιμουσικούς Σέργιος Κουσσεβίτσκι, Λέοναρντ Μπέρνσταϊν, Μπρούνο Βάλτερ, Γιουτζίν Όρμαντι, Φριτζ Ράινερ, Δημήτρης Μητρόπουλος κ.ά. Με την ΕΛΣ συνεργάστηκε άπαξ, ερμηνεύοντας τον ρόλο του Ινταμάντε [Ιδομενέας, βασιλιάς της Κρήτης/Idomeneo, re di Creta] στο Ηρώδειο, στο εναρκτήριο Φεστιβάλ Αθηνών του 1955. Απεβίωσε στη Νέα Υόρκη στις 8/2/2013.