Γεννήθηκε στο Ντανφέρμλιν της Σκωτίας στις 11/12/1929. Σπούδασε στη Σχολή Μπαλέτου Σάντλερς Ουέλς του Λονδίνου. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως χορευτής, μέλος της μικρότερης περιοδεύουσας ομάδας «Μπαλέτο του Θεάτρου Σάντλερς Ουέλς» που ίδρυσε η Νιννέτ ντε Βαλουά (1946) και συνέχισε στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου. Χορογραφούσε με επιτυχία ήδη από το 1953, καθιερώθηκε όμως με τη χορογραφία Συμφωνικοί Χοροί [Danses concertantes] σε μουσική Στραβίνσκι, όταν η Nτε Βαλουά τού παρήγγειλε ένα νέο μπαλέτο επιλογής του για την ομάδα της, εγκαταλείποντας έτσι οριστικά τη σκηνή (1955). Συνεργάστηκε διά βίου με τον σχεδιαστή Νικόλα Γεωργιάδη. Υπήρξε διευθυντής του Μπαλέτου της Γερμανικής Όπερας του Βερολίνου (1966-69) και του Βασιλικού Μπαλέτου της Όπερας του Λονδίνου (1970-77). Χορογράφησε τα έργα: Η ιεροτελεστία της άνοιξης [The Rite of Spring], Ρωμαίος και Ιουλιέττα [Romeo and Juliet], Αναστασία [Anastasia], Μανόν [Manon], Μάγιερλινκ [Mayerling], Ιζαντόρα [Isadora], Ρέκβιεμ [Requiem], Το τέλος της μέρας [La Fin du Jour], Η κοιλάδα των σκιών [Valley of Shadows], Διαφορετικός τυμπανιστής [Different Drummer], Βότσεκ [Wozzek], Πρίγκιπας της παγόδας [The Prince of the Pagodas]. Παραιτούμενος από διευθυντής το 1977, διατήρησε τη θέση του Βασικού Χορογράφου ώστε να αφοσιωθεί απερίσπαστος στο καλλιτεχνικό του έργο. Συνεργάστηκε εκτενώς με το Μπαλέτο της Στουτγκάρδης και το Μπαλέτο της Όπερας του Παρισιού, ενώ το 1988 έγινε Καλλιτεχνικός Συνεργάτης στο American Ballet Theatre. Του απονεμήθηκαν το Βραβείο «Λώρενς Ολίβιε» (Το δέντρο του Ιούδα/The Judas Tree, 1993), το Ειδικό Βραβείο της Θεατρικής Εταιρείας του Λονδίνου (1993) και το Βραβείο Τόνυ (Καρουζέλ, 1994). Απεβίωσε στο Λονδίνο, στις 29/10/1992. Στην ΕΛΣ παρουσιάστηκε η χορογραφία του στο μπαλέτο Η Μοναχική (Θέατρο Ακροπόλ, 2006-07).