Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο με τη Σμαράγδα Γεννάδη και αποφοίτησε το 1942. Το καλοκαίρι του 1942 πρωτοεμφανίστηκε με τον θίασο του Θεάτρου Αθηνών ως Βασιλιάς της Αιγύπτου [Αΐντα/Aida]. Προσλήφθηκε στη νεοσύστατη ΕΛΣ στη διάρκεια της Κατοχής, κατά την καλλιτεχνική περίοδο 1942-43, και για περισσότερες από τρεις δεκαετίες υπήρξε βασικός ερμηνευτής σε όπερες και οπερέτες. Κατά την περίοδο 1943-67 εμφανίστηκε σε περίπου 85 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών, ερμηνεύοντας βασικούς και βοηθητικούς ρόλους βαθυφώνου σε όπερες όπως: Ριγολέττος [Rigoletto], Μαντάμα Μπαττερφλάι [Madama Butterfly], Μποέμ [La bohème], Φεντόρα [Fedora], Λουτσία ντι Λαμμερμούρ [Lucia di Lammermoor], Ένας χορός μεταμφιεσμένων [Un ballo in maschera], Αΐντα, Τραβιάτα [La traviata], Ο κουρέας της Σεβίλλης [Il barbiere di Siviglia], Μπορίς Γκοντουνόφ, Τζοκόντα [La Gioconda], Χοβάντσινα (Υπόθεση Χοβάντσκι), Η δύναμη του πεπρωμένου [La forza del destino], Πρίγκιπας Ίγκορ, Σιμόν Μποκκανέγκρα [Simon Boccanegra], Τάνχωυζερ [Tannhäuser], Ο ελεύθερος σκοπευτής [Der Freischütz], Κάρμεν [Carmen], Ο τροβαδούρος [Il trovatore], Λόενγκριν [Lohengrin], Αντρέα Σενιέ [Andrea Chénier], Ντάμα πίκα, Ο έρωτας για τα τρία πορτοκάλια κ.ά. Συμμετείχε σε παραστάσεις στο Ηρώδειο των έργων: Φιντέλιο [Fidelio], Σαμψών και Δαλιδά [Samson et Dalila], στο ορατόριο του Πετρίδη Άγιος Παύλος, Ναμπούκκο [Nabucco], Μπορίς Γκοντουνόφ, Αΐντα, Οθέλλος [Otello]. Τραγούδησε ρόλους στις ελληνικές όπερες Το κρίνο στο ακρογιάλι, Ο βασιλιάς Ανήλιαγος, Το απόγεμα της αγάπης Κασσιανή. Τραγούδησε, επίσης στις οπερέτες Η Ολλανδέζα [Das Hollandweibchen], Το σπίτι των τριών κοριτσιών [Das Dreimäderlhaus], Στα παραπήγματα, Παγκανίνι [Paganini], Η πριγκίπισσα του Ιπποδρομίου [Die Zirkusprinzessin], Τσάρος και ξυλουργός [Zar und Zimmermann]. Συμμετείχε σε πολλές πρώτες παρουσιάσεις έργων από την ΕΛΣ.