Εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως σκηνοθέτης και σκηνογράφος στη δραματική και μελοδραματική σχολή του Ελληνικού Ωδείου. Στο Ελληνικό Ωδείο φιλοδοξούσε να οργανώσει και ινστιτούτο σκηνοθεσίας. Το 1936 προτάθηκε για σκηνοθέτης ενός μεγάλου συνεταιρικού θιάσου οπερέτας με κρατική χρηματοδότηση, αλλά τελικά δεν προσλήφθηκε. Στο Βασιλικό Θέατρο εργάστηκε κατά την περίοδο 1937-38 και σκηνοθέτησε τα έργα του Μολιέρου Οι πανουργίες του Σκαπέν [Les fourbieres de Scapin] και Οι ψευτοσπουδαίες [Les Précieuses ridicules]. Το 1940 ήταν δεύτερος σκηνοθέτης της οπερέτας Η νυχτερίδα [Die Fledermaus], που παρουσιάστηκε στην ΕΛΣ. Επίσης, κατά την περίοδο 1941-42 σκηνοθέτησε τις πρώτες παραγωγές στην ΕΛΣ των έργων Κάρμεν [Carmen] (1941-42) και Τραβιάτα [La traviata] (1941-42).