Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1909 και απεβίωσε το 1980. Σπούδασε φωνητική στο Εθνικό Ωδείο με την Αργυρώ Γκίνη, αποφοιτώντας το 1933. Πρωτοεμφανίστηκε, φοιτητής ακόμη, στο Θέατρο Κεντρικό, στην όπερα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη Το στοιχειωμένο γεφύρι, δίπλα στους Νίκο Μοσχονά και Ελένη Νικολαΐδη. Ακολούθως, προσλήφθηκε στον Εθνικό Μελοδραματικό Όμιλο του Μανώλη Καλομοίρη και εμφανίστηκε ως Δούκας της Μάντοβας [Ριγολέττος/Rigoletto] (Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, 1933). Μέχρι το 1937 εμφανίστηκε ως Γιαννάκης [Το δαχτυλίδι της μάνας], Ροντόλφο [Μποέμ/La bohème], Κόμης Αλμαβίβα [Ο κουρέας της Σεβίλλης/Il barbiere di Siviglia], καθώς επίσης στις όπερες Η μάρτυς του Σαμάρα, Μαντάμα Μπαττερφλάι [Madama Butterfly], Λουτσία ντι Λαμμερμούρ [Lucia di Lammermoor], Τραβιάτα [La traviata], Φάουστ [Faust], Τόσκα [Tosca], Η ευνοούμενη [La favorita] και Παλιάτσοι [Pagliacci]. Συμμετείχε σε περιοδεία σε Αλεξάνδρεια και Πορτ-Σάιντ (1934-35). Με υποτροφία του Δήμου Αθηναίων μετέβη το 1939 στο Μιλάνο για περαιτέρω σπουδές. Στην Ιταλία έδωσε ρεσιτάλ, τραγούδησε στην Ιταλική Ραδιοφωνία και επιλέχθηκε από τον συνθέτη Τζουζέππε Πιέτρι να τραγουδήσει στην όπερα Το τραγούδι του Αγίου Ιωάννη [La canzone di San Giovanni] (Αρέτσο, 1940). Επέστρεψε στην Ελλάδα λόγω του πολέμου. Την περίοδο 1943-59 τραγούδησε στην ΕΛΣ σε 34 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών. Ερμήνευσε τους πρωταγωνιστικούς ρόλους τενόρου σε όπερες όπως: Ο κουρέας της Σεβίλλης, Στον κάμπο, Μινιόν [Mignon], Λουτσία ντι Λαμμερμούρ, Μποέμ, Ντον Πασκουάλε [Don Pasquale], Τραβιάτα, Φακανάπας, Φεντόρα [Fedora], Ριγολέττος και Μαντάμα Μπαττερφλάι. Συμμετείχε σε πολλές πρώτες παρουσιάσεις έργων από τη νεοσύστατη ΕΛΣ. Συνεργάστηκε με την Ελληνική Ραδιοφωνία.