Γεώργιος Μουλάς
Μονωδός, Βαθύφωνος
Γεννήθηκε στην Αίγυπτο το 1896. Πρωτοεμφανίστηκε την περίοδο 1916-20 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, συμμετέχοντας σε παραστάσεις οπερέτας. Από το 1920, και για τέσσερα χρόνια, σπούδασε λυρικό τραγούδι στο Μιλάνο και, παράλληλα, εμφανίστηκε σε πολλές θεατρικές σκηνές της Ιταλίας. Από το 1924, όταν και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, συμμετείχε στις παραστάσεις του Γ΄ Ελληνικού Μελοδράματος, του οποίου, την τελευταία περίοδο (έως το 1939), διετέλεσε και καλλιτεχνικός διευθυντής. Συμμετείχε σε περιοδείες του εν λόγω θιάσου στην Κεφαλονιά (1927, 1934) και αλλού. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον θίασο «Μελόδραμα Αθηνών». Από το 1927 ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Με την νεοσύστατη τότε ΕΛΣ συνεργάστηκε κατά το διάστημα 1942-53 σε 32 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών δέκα λυρικών έργων. Ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς και βασικούς ρόλους βαθύφωνου όπως Ραϊμόντο [Λουτσία ντι Λαμμερμούρ/Lucia di Lammermoor], Ρόκκο [Φιντέλιο/Fidelio] (Ηρώδειο, 1944, 1950), Σπίνολας [Ρέα], Τομμάζο [Στον κάμπο/Tiefland], Ντον Μπαζίλιο [Ο κουρέας της Σεβίλλης/Il barbiere di Siviglia], Σπαραφουτσίλε [Ριγολέττος/Rigoletto], Κολλίνε [Μποέμ/La bohéme], Αρχιεπίσκοπος Καλαβρύτων Γερμανός [Μάρκος Μπότσαρης], Σάμιουελ [Ένας χορός μεταμφιεσμένων/Un ballo in maschera], Ανθεύς [Διδώ]. Συμπρωταγωνίστησε στις πρώτες παρουσιάσεις από την ΕΛΣ των λυρικών έργων Λουτσία ντι Λαμμερμούρ, Ρέα, Μποέμ, Ένας χορός μεταμφιεσμένων, Στον κάμπο, Φιντέλιο (στα δύο τελευταία, την περίοδο 1943-44, δίπλα στην ανερχόμενη Μαρία Κάλλας). Συμμετείχε επίσης στην τιμητική συναυλία για τα τριάντα χρόνια καλλιτεχνικής δράσης του Οδυσσέα Λάππα, που διοργανώθηκε από την ΕΛΣ στις 13/01/1946.