Γεννήθηκε στο Καζάλε του Πράτο της Ιταλίας, στις 11/4/1937. Το 1968 κέρδισε το βραβείο Μάριο Λάντσα, που του έδωσε τη δυνατότητα να σπουδάσει στην Ακαδημία Φωνητικής Τέχνης της Φιλαδέλφειας με τον Νίκο Μοσχονά. Το 1973 πρωτοεμφανίστηκε σε πρωταγωνιστικό ρόλο στο Μεγάλο Θέατρο Λυκείου της Βαρκελώνης, στην όπερα Ίρις του Μασκάνι, καθώς επίσης στην Όπερα της Νέας Υόρκης ως Τουρίντου στην όπερα Αγροτικός ιπποτισμός. Με το θέατρο αυτό είχε τακτική συνεργασία τα επόμενα χρόνια. Απέκτησε αμερικανική υπηκοότητα. Το 1982/83 εμφανίστηκε στη Σκάλα του Μιλάνου, όπου πρωταγωνίστησε στις όπερες Ερνάνης και Ο μανδύας. Ακολούθησαν προσκλήσεις στα σημαντικότερα λυρικά θέατρα της Ευρώπης (Βιέννη, Παρίσι, Μόναχο, Αμβούργο, Βερολίνο, Βασιλική Όπερα του Λονδίνου, Αρένα της Βερόνας κ.α.), καθώς επίσης των ΗΠΑ (Μητροπολιτική Όπερα Νέας Υόρκης, Λυρική Όπερα του Σικάγου κ.α.) και της Νότιας Αμερικής. Από το 1988 τραγούδησε τακτικά στην ΜΕΤ Ρανταμές (Αΐντα), Μανρίκο (Ο τροβαδούρος), Σενιέ (Αντρέα Σενιέ) κ.ά. Το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τους εξής ρόλους δραματικού τενόρου: Μανρίκο, Ρανταμές, Αλβάρο (Η δύναμη του πεπρωμένου), Ντικ Τζόνσον (Το κορίτσι της Δύσης), Πολλιόνε (Νόρμα), καθώς και ρόλους Τουρίντου (Αγροτικός ιπποτισμός), Κάνιο (Παλιάτσοι) και Καλάφ (Τουραντότ). Ο τελευταίος υπήρξε ο σημαντικότερος ρόλος του, καθώς τον ερμήνευσε πάνω από διακόσιες φορές σε περισσότερες από τριάντα διαφορετικές παραγωγές διεθνώς, συμπεριλαμβανομένης αυτής στο Πεκίνο (1999), καθώς και στην Αθήνα (2003, ΟΜΜΑ). Συμμετείχε σε πλήθος ηχογραφήσεις έργων, όπως Οι ιππότες του Εκεμπού του Τζαντονάι, Σεμίραμις του Ρεσπίγκι και Τουραντότ. Στην ΕΛΣ εμφανίστηκε την περίοδο 1997-1998, όπου υποδύθηκε τον Ντον Αλβάρο στην όπερα Η δύναμη του πεπρωμένου.