Ουμπέρτο Μπορσό
Μονωδός, Τενόρος
Γεννήθηκε στην πόλη Λα Σπέτσια της ιταλικής Λιγουρίας, στις 3/4/1923. Σπούδασε φωνητική με την υψίφωνο Βέρα Αμερίγκι Ρούτιλι και τον Μελκιόρε Βιντάλ στη Ρώμη και στο Μιλάνο. Πρωτοεμφανίστηκε στις 3/91952 στο Σπολέτο ως Ντον Αλβάρο στην όπερα Η δύναμη του πεπρωμένου [La forza del destino] και το επόμενο διάστημα συμμετείχε σε περιοδεία στην Ελβετία και στη Γερμανία. Τα επόμενα χρόνια εμφανίστηκε σε πολλές ιταλικές πόλεις τραγουδώντας τους ρόλους: Ιππότης Ντε Γκριε [Μανόν Λεσκώ/Manon Lescaut] (Τορίνο 1953), Μάριο Καβαραντόσσι [Τόσκα/Tosca] (Βενετία 1953), Ιάσων [Μήδεια/Medea (Médée)] (Ρώμη 1953), Τουρίντου [Αγροτικός ιπποτισμός/Cavalleria rusticana] (Ρώμη 1956), Ντον Αλβάρο [Η δύναμη του πεπρωμένου] (Βερόνα 1959), Μανρίκο [Ο τροβαδούρος/Il trovatore] (Σκάλα του Μιλάνου 1963) κ.α. Το 1956 συμπρωταγωνίστησε με την Ρενάτα Τεμπάλντι στην παρουσίαση της όπερας Αΐντα [Aida] στο Θέατρο Λύκειο της Βαρκελώνης. Ερμήνευσε λυρικούς ρόλους σε πόλεις των ΗΠΑ (Βοστώνη, Φιλαδέλφεια, Μαϊάμι, Νέα Ορλεάνη κ.α.), στο Μεξικό, στην Αυστραλία, στην Ιαπωνία, στην Αβάνα, στην Όπερα του Καΐρου (1954, 1958, 1959), στη Μόσχα (Ο τροβαδούρος, 1963, σκηνοθεσία Λουκίνο Βισκόντι), στο Λονδίνο (Βασιλική Όπερα - Κόβεντ Γκάρντεν), σε διάφορες πόλεις της Γερμανίας και στο Σαντιάγκο της Χιλής (ως Ιάγος, [Οθέλλος/Otello], 1969). Στην Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1962 στην όπερα Τζοκόντα [La Gioconda] και συνέχισε τα επόμενα χρόνια ερμηνεύοντας Κάνιο [Παλιάτσοι/Pagliacci], Ρανταμές [Αΐντα], Ερνάνη [Ernani]. Έχει συνεργαστεί με σημαντικούς καλλιτέχνες, όπως οι Τίτο Γκόμπι, Φράνκο Πατανέ, Μονσερά Καμπαγιέ, Μαρτσέλλα Πόμπε και Τούλλιο Σεραφίν. Στην ΕΛΣ εμφανίστηκε ως Μάριο Καβαραντόσσι [Τόσκα] (1965/6) και ως Ιππότης Ντε Γκριέ [Μανόν Λεσκώ] (1972/3).