Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1911. Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών. Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο (τάξη Σμαράγδας Γεννάδη) και συνέχισε σπουδές στη Μουσική Ακαδημία του Βερολίνου με υποτροφία του Ιδρύματος Χούμπολντ. Πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα με το Ελληνικό Μελόδραμα στις όπερες Μινιόν [Mignon] και Ριγολέττος [Rigoletto] (1937). Πρώτη εμφάνισή του στο εξωτερικό και αρχή διεθνούς σταδιοδρομίας, στη Γερμανία ήταν στην Όπερα του Βερολίνου [Το δαχτυλίδι της μάνας] και αμέσως μετά στην Όπερα του Άαχεν [Φιντέλιο/Fidelio] υπό τον Χέρμπερτ φον Κάραγιαν (1940). Ακολούθησαν συμμετοχές σε 1426 παραστάσεις όπερας και 286 συναυλίες και ραδιοφωνικών εκπομπών. Εμφανίστηκε στα περισσότερα γερμανικές λυρικά θέατρα και, από το 1940, σε Ολλανδία, Βέλγιο, Ισπανία, Πορτογαλία, Ελβετία, Αίγυπτο και πρώην Γιουγκοσλαβία. Στο ρεπερτόριό του περιλαμβάνονται ρόλοι από τις όπερες Ο τροβαδούρος [Il trovatore], Ο μαγικός αυλός [Die zauberflöte], Μποέμ [La bohème], Κάρμεν [Carmen], Ντον Τζοβάννι [Don Giovanni] κ.ά. Είναι συγγραφέας των βιβλίων Η μουσική στην Ελλάδα, Στα διαλείμματα, Με το Μανώλη Καλομοίρη, Σύγχρονη όπερα 1982, κ.ά. Συμμετείχε στην ταινία Ερόικα (1960) του Μιχάλη Κακογιάννη. Διασώζεται καταγραμμένη κινηματογραφικά η συμμετοχή του στις Δελφικές Εορτές (Αδελφοί Γαζιάδη, Δελφικαί εορταί: Προμηθέας δεσμώτης, 1927). Εργάστηκε εντατικά για τη διάδοση της ελληνικής μουσικής στη Γερμανία και διετέλεσε διευθυντής του Ελληνικού Προξενείου της Νυρεμβέργης. Τιμήθηκε με Χρυσό Μετάλλιο στους Α΄ Βαλκανικούς Αγώνες (1930), με το Μετάλλιο βασιλιά Γεωργίου Α΄ για το Αλβανικό Έπος, με τον Χρυσό Σταυρό του Φοίνικα και τον Αργυρό Σταυρό της πόλης του Παρισιού. Όσον αφορά συνεργασία του με την ΕΛΣ αναφέρεται συμμετοχή του σε παρουσίαση της όπερας Η δύναμη του πεπρωμένου [La forza del destino], την δεκαετία του 1950-1960. Πέθανε στη Γερμανία το 1998.