Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 30/11/1897, όπου έλαβε τα πρώτα μαθήματα πιάνου με την πιανίστα και συνθέτρια Αντιγόνη Παπαμικροπούλου. Το 1913, σε ηλικία μόλις δεκαέξι ετών, συνέθεσε και αρίθμησε (Opus1-21) τα Πρωτόλεια, τα πρώτα κομμάτια του για πιάνο. Σε ηλικία 20 ετών μετακόμισε στην Αθήνα και συνέχισε μουσικές σπουδές στο πιάνο στο Ωδείο Αθηνών με την Λήδα Ευλαμπίου-Βωτιέ. Στη συνέχεια, μεταγράφηκε στην τάξη του Λουδοβίκου Βάσσενχόφεν και κατόπιν στην τάξη του Σπύρου Φαραντάτου. Παράλληλα παρακολούθησε θεωρητικά μαθήματα με τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη (πτυχίο αρμονίας και αντίστιξης) και με τον Διονύσιο Λαυράγκα (πτυχίο φούγκας, ενορχήστρωσης και σύνθεσης), από τον οποίο επηρεάστηκε ιδιαίτερα όσον αφορά στην καλλιτεχνική του εξέλιξη και στο συνθετικό του ύφος. Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, η οποία δημιουργήθηκε στις 8/6/1931. Στις 6/12/1952 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για τις συμφωνικές του συνθέσεις: Προανάκρουσμα στο ορατόριο Πέντε ψαλμοί του Δαυίδ (1946) και δύο συμφωνικά αποσπάσματα από τον μουσικό θρύλο Ο βασιλιάς Ανήλιαγος (1933). Επιπρόσθετα, τιμήθηκε με Βασιλικό Διάταγμα της 16/12/1966 με τον Χρυσό Σταυρό του Βασιλικού Τάγματος του Γεωργίου Α’. Στις 23/12/1971 σε πανηγυρική συνεδρία που διοργάνωσε η Ακαδημία Αθηνών τού απένειμε αργυρό μετάλλιο και χρηματικό έπαθλο για το έργο του Ηρώ και Λέανδρος (1964), το οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από την Εθνική Λυρική Σκηνή στις 12/11/1970. Στην Εθνική Λυρική Σκηνή πρωτοπαραστάθηκε επίσης στις 27 Μαρτίου 1948 το έργο του Ο βασιλιάς Ανήλιαγος. Ως συνθέτης εντάσσεται στην Ελληνική Eθνική Σχολή. Στο συνθετικό του έργο περιλαμβάνονται κοντσέρτα, έργα συμφωνικής μουσικής, χορωδιακά, έργα για πιάνο και μουσική δωματίου, καθώς και τρεις όπερες. Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα στις 19/11/1980. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Οκτώβριος 2023 – Η κάτωθι εργογραφία είναι πλήρης.