Γεννήθηκε στην Ισπανία στις 28/12/1891. Υπήρξε μαθήτρια του Ισπανού διδασκάλου τραγουδιού Μελχιόρε Βιντάλ, ο οποίος δίδαξε πολλούς σημαντικούς Ισπανούς τραγουδιστές του μεσοπολέμου. Πρωτοεμφανίστηκε ως Ροζίνα [Ο κουρέας της Σεβίλλης/Il barbiere di Siviglia] στο Θέατρο Σαν Κάρλο της Νάπολης (1907). Σύντομα προσκλήθηκε να τραγουδήσει τον ίδιο ρόλο στο Παρίσι δίπλα στον Φιοντόρ Σαλιάπιν και ακολούθησαν εμφανίσεις σε Μόντε Κάρλο, Πράγα και Κάιρο. Το 1910 πρωτοεμφανίστηκε στην Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης (ΜΕΤ) ως Ροζίνα, καθώς επίσης ως Τζίλντα [Ριγολέττος/Rigoletto] δίπλα στον Ενρίκο Καρούζο και ως Αμίνα [Η υπνοβάτις/La sonnambula]. Στη ΜΕΤ επανήλθε αργότερα ως Ροζίνα, Τζίλντα και Λουτσία [Λουτσία ντι Λαμμερμούρ/Lucia di Lammermoor] δίπλα στον Μπενιαμίνο Τζίλι (1924/25). Τo 1916 πρωτοεμφανίστηκε στη Σκάλα του Μιλάνου ως Ροζίνα. Το 1922 εμφανίστηκε ως Ροζίνα, Τζίλντα και Βιολέττα [Τραβιάτα/La traviata] στο Θέατρο Κολόν του Μπουένος Άιρες και το 1924 ως Τζίλντα στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου και ως Λακμέ [Λακμέ/Lakme] στο Σικάγο. Την περίοδο 1926/27 συμμετείχε σε περιοδεία στις ΗΠΑ και στον Καναδά δίπλα στον Σαλιάπιν. Ηχογράφησε αποσπάσματα από όπερες (Columbia, Fonotipia), όπως επίσης ελληνικά δημοτικοφανή τραγούδια κατά την παραμονή της στην Ελλάδα. Αρχικά το 1919, και τακτικά κατά το μεσοπόλεμο, τραγούδησε σε παραστάσεις όπερας στην Ελλάδα. Το 1934 άρχισε να διδάσκει στο Ωδείο Αθηνών και το 1937 έδωσε τις τελευταίες παραστάσεις της σταδιοδρομίας της στο κινηματοθέατρο Παλλάς. Υπήρξε δασκάλα της Μαρίας Κάλλας. Το 1948 εγκαταστάθηκε στην Άγκυρα, όπου συνέχισε να παραδίδει μαθήματα. Απεβίωσε στο Μιλάνο στις 21/1/1980. Το 1939, κατά την ίδρυση της ΕΛΣ, ο Κωστής Μπαστιάς την επέλεξε ως καλλιτεχνική σύμβουλο για την στελέχωση τους σώματος των μονωδών και χορωδών.