Γεννήθηκε στη Σαβόνα (Λιγκούρια) στις 27/12/1897 (ή 1901) και απεβίωσε στις 4/6/1981 στο Μιλάνο. Μαθήτευσε στο Μιλάνο κοντά στους Μάνλιο Μπαβανιόλι και Αλμπέρτο Κάφο. Πρωτοεμφανίστηκε στη Μάντοβα ως Λεονόρα [Ο τροβαδούρος /Il trovatore]. Ακολούθησαν εμφανίσεις στο Θέατρο Νταλ Βέρμε (Μιλάνο, 1923), στο Θέατρο «Κάρλο Φελίτσε» της Γένοβας, στο Θέατρο «Ντονιτσέττι» στο Μπέργκαμο ως Λιου [Τουραντότ/Turandot] (1926), κ.α. Το 1926 πρωτοεμφανίστηκε στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης ως Μουζέττα [Μποέμ/La bohème] και, ακολούθως, ως Νέντα [Παλιάτσοι/Pagliacci]. Το 1931 έγινε στέλεχος της Σκάλας του Μιλάνου. Εκεί διακρίθηκε ως Κορίτσι-χήνα στην όπερα Τα παιδιά του βασιλιά [Königskindern] του Ένγκελμπερτ Χούμπερντινκ, ως Μαριένκα [Η πουλημένη μνηστή/Prodaná nevěsta], καθώς, επίσης, στους πρωταγωνιστικούς ρόλους των έργων Αδελφή Αγγελική [Suor Angelica] και Μαντάμα Μπαττερφλάι [Madama Butterfly]. Στη Σκάλα υπήρξε κορυφαία μονωδός επί μια δεκαετία. Μεταξύ άλλων, τραγούδησε εκεί στις παγκόσμιες πρεμιέρες νέων έργων πολλών σύγχρονων Ιταλών συνθετών (1932,1934,1937,1938). Εμφανίστηκε, επίσης, στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου (1936), στο Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ υπό τον Τοσκανίνι, (1936/38) και στην Όπερα της Ρώμης (1937). Μεταπολεμικά, διακρίθηκε ως Σαλώμη [Σαλώμη/Salome] και τραγούδησε σε όπερες των Τζαν Κάρλο Μενόττι, Ρέντσο Ροσσελλίνι, Ραφαέλο ντε Μπάνφηλντ κ.ά. Δίδαξε στο Μιλάνο. Ερμηνείες της καταγράφηκαν δισκογραφικά κατά τον μεσοπόλεμο (HMV, CETRA) και σήμερα είναι διαθέσιμες στην εμπορική δισκογραφία (Auradisc, Preisler Records, Music & Arts). Στην ΕΛΣ εμφανίστηκε ως Αντριάνα Λεκουβρέρ [Adriana Lecouvreur] (1942/43), σε παραγωγή που οργάνωσαν οι ιταλικές αρχές κατοχής.