
Ανδρέας Παρίδης
Αρχιμουσικός
Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 28/2/1910. Ο πατέρας του υπήρξε διευθυντής της Φιλαρμονικής Πατρών. Σπούδασε πιάνο στο Ωδείο Αθηνών με τον Σπύρο Φαραντάτο και ανώτερα θεωρητικά στο Ελληνικό Ωδείο με τον συνθέτη Μάριο Βάρβογλη. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως πιανίστας και συνοδός τραγουδιστών σε ρεσιτάλ (1939). Ακολούθως, πήγε στη Ρώμη για να σπουδάσει διεύθυνση ορχήστρας στην Εθνική Μουσική Ακαδημία της Αγίας Καικιλίας, όπου, κοντά στον Μπερναρντίνο Μολινάρι και σε άλλους Ιταλούς αρχιμουσικούς, απέκτησε εμπειρία στη διεύθυνση όπερας (1947-51). Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ανέλαβε καθήκοντα μόνιμου αρχιμουσικού της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και κατά το διάστημα 1969-1975 θέση διευθυντή. Ταυτόχρονα, διηύθυνε τη Συμφωνική Ορχήστρα του ΕΙΡ και διετέλεσε αρχιμουσικός στη Μουσική Ακαδημία της Αγίας Καικιλίας στη Ρώμη. Συνεργάστηκε με διακεκριμένους λυρικούς καλλιτέχνες και σκηνοθέτες και ανέπτυξε διεθνή σταδιοδρομία στη διάρκεια της οποίας διηύθυνε κορυφαία συμφωνικά σύνολα: Φιλαρμονική Ορχήστρα Λένινγκραντ, Ορχήστρα Χαλλέ του Μάντσεστερ, συμφωνικές ορχήστρες Μόσχας, Ντητρόιτ, Βερολίνου, Παρισιού, Πράγας, Βουκουρεστίου, Βελιγραδίου, Ζάγκρεμπ, Μπουένος Άιρες. Διηύθυνε λυρικές παραστάσεις στην Όπερα της Ρώμης και στο Θέατρο Λύκειο (Liceu) της Βαρκελώνης. Υπήρξε διευθυντής της ΕΛΣ κατά τα διαστήματα 1957-58 και 1967-68. Μεταξύ 1957 και 1991 διηύθυνε στην ΕΛΣ 24 λυρικά έργα σε 36 παραγωγές και επαναλήψεις παραγωγών: Αΐντα, Τουραντότ, Μπορίς Γκοντουνόφ, Τάνχωυζερ, Σαμψών και Δαλιδά, Ο Μωυσής στην Αίγυπτο, Πρίγκιπας Ίγκορ, Οθέλλος, Ο τροβαδούρος, Τραβιάτα, Νόρμα, Φάλσταφ, Σιμόν Μποκκανέγκρα, Ναμπούκκο, Άλμπερτ Χέρρινγκ, Τόσκα κ.ά. Διηύθυνε από μνήμης. Πέθανε στην Αθήνα στις 14/4/2000. Για το έργο και την προσφορά του τιμήθηκε από την Ελλάδα, τη Γιουγκοσλαβία (Ανώτερος Ταξιάρχης) και την Ιταλία (Ταξιάρχης Αξίας). // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Απρίλιος 2020 – Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται.