Μίρτο Πίκκι
Μονωδός, Τενόρος
Γεννήθηκε στο Σαν Μάουρο της Φλωρεντίας στις 15/3/1915. Σπούδασε αρχικά οικονομία, κατόπιν φωνητική με τους Τζούλια Τες και Τζουζέππε Αρμάνι στο Μιλάνο. Το 1946 διακρίθηκε στον διεθνή διαγωνισμό για νέες φωνές της Μόντενα και το ίδιο έτος πρωτοεμφανίστηκε στο Παλάτι του Αθλητισμού του Μιλάνου ως Ρανταμές [Αΐντα/Aida]. Τραγούδησε κυρίως σε σημαντικά ιταλικά θέατρα, όπως στη Σκάλα του Μιλάνου (από το 1948 κ. εξ.), στη Ρώμη, στο Θέατρο Σαν Κάρλο της Νάπολης και στη Φλωρεντία. Το 1947 εμφανίστηκε στη Βιέννη ως Ντον Ζοζέ [Κάρμεν/Carmen] και στο Θέατρο Καίμπριτζ του Λονδίνου, στις όπερες Ριγολέττος [Rigoletto] (ως Δούκας της Μάντουας), Μποέμ [La bohème] (ως Ροντόλφο) και Τόσκα [Tosca] (ως Καβαραντόσσι). Στην Βασιλική Όπερα του Λονδίνου τραγούδησε για πρώτη φορά το 1952, ερμηνεύοντας τον ρόλο του Πολλιόνε, [Νόρμα/Norma]) δίπλα στη Μαρία Κάλλας. Κοντά της εμφανίστηκε στην ίδια όπερα στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου (παραγωγή ΕΛΣ, 1959/60) και ως Ιάσωνας στην αναβίωση της όπερας Μήδεια [Medée/Medea] του Κερουμπίνι (Φλωρεντία). Τραγούδησε επίσης σε Μόντε Κάρλο, Λισσαβόνα, Ρίο ντε Τζανέιρο, Σικάγο κ.α. Εκτός από ρόλους ρεπερτορίου του μπελκάντο ερμήνευσε και ρόλους από όπερες του 20ου αιώνα: Οιδίπους τύραννος [Oedipus Rex] του Στραβίνσκι, Βότσεκ [Wozzeck] του Μπέργκ, Πήτερ Γκράιμς [Peter Grimes] και Μπίλυ Μπαντ [Billy Budd] του Μπρίτεν, Καλιάστρο [Cagliastro] και Η κόρη του Γιόριο [La figlia di Jorio] του Πιτσέττι, Ο φυλακισμένος [Il prigioniero] του Νταλλαπίκολα κ.ά. Αποσύρθηκε το 1974 και το 1978 εξέδωσε την αυτοβιογραφία του με τίτλο Ένας θρόνος κοντά στον ήλιο. Ηχογραφήσεις του κυκλοφορούν στις εταιρείες Ricordi/ΕΜΙ (Μήδεια με την Κάλλας) Columbia, MRF, Cetra [Ντον Κάρλο/Don Carlo], OMY. Απεβίωσε στη Φλωρεντία στις 25/9/1980.