Εβραϊκής καταγωγής. Γεννήθηκε στο Μπάντεν της Αυστρίας, στις 9/9/1873. Σπούδασε απαγγελία και υποκριτική στη Βιέννη. Πρωτοεμφανίστηκε ως ηθοποιός το 1893 και το 1894 έπαιξε στο Γερμανικό Θέατρο. Το 1902, εγκαινίασε το δικό του Μικρό Θέατρο με το έργο Σαλώμη του Όσκαρ Ουάιλντ σε δική του σκηνοθεσία. Στη διάρκεια του μεσοπολέμου, διηύθυνε το Γερμανικό Θέατρο του Βερολίνου (1902/30) και το Θέατρο στο Γιόζεφσταντ στη Βιέννη (1924/33). Κάνοντας χρήση δυναμικών τεχνικών σκηνοθεσίας και συντονίζοντας σκηνικό σχεδιασμό, γλώσσα, μουσική και χορογραφία εισήγαγε νέες διαστάσεις στο γερμανικό θέατρο. Με τη βοήθεια σημαντικών σκηνοθετών και όντας επικεφαλής ενός από τους πιο σπουδαίους θιάσους της εποχής κυριάρχησε στο ευρωπαϊκό θέατρο. Για την εφαρμογή και διάδοση των ιδεών του ίδρυσε τα Σεμινάρια Ράινχαρντ στη Βιέννη. Το 1920, μαζί με τον συνθέτη Ρίχαρντ Στράους και τον λογοτέχνη Ούγκο φον Χόφμανσταλ, ίδρυσε το Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ. Σημαντική υπήρξε η συμβολή του στη σκηνική αναβίωση της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, ενώ η σκηνοθετική του άποψη επηρέασε τις πρώτες σκηνοθεσίες τραγωδίας και στην Ελλάδα. Συνεργάστηκε με διακεκριμένους ηθοποιούς και ζωγράφους-σκηνογράφους. Το 1933, με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία στη Γερμανία, ο Ράινχαρντ, κληροδότησε τα θέατρά του στον γερμανικό λαό. Το 1938, μετά την προσάρτηση της Αυστρίας από τους Γερμανούς, μετανάστευσε αρχικά στη Μεγάλη Βρετανία και ακολούθως στις ΗΠΑ, όπου ίδρυσε τη Σχολή Θεάτρου Ράινχαρντ στο Χόλυγουντ. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον κινηματογράφο, τόσο στη Γερμανία (1912/14) όσο και στις ΗΠΑ (1935). Απεβίωσε στην νέα Υόρκη, στις 31/10/1943. Η πρώτη παρουσίαση της οπερέτας Η νυχτερίδα [Die Fledermaus] (1939/40) έγινε σε διασκευή που έκανε ο ίδιος, σε συνεργασία με τον συνθέτη Έριχ Κόρνγκολντ.