Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1905. Ήταν κόρη του αλευροβιομήχανου Βασίλειου Κωνσταντόπουλου και αδελφή της ηθοποιού Κατίνας Παξινού. Στο χώρο των γραμμάτων πρωτοεμφανίστηκε επίσημα το 1932 με την έκδοση της ποιητικής συλλογής της Γυναικεία λόγια. Ακολούθησαν άλλες ποιητικές συλλογές (Εξομολογήσεις, Στίχοι, Λόγια σε νεκρό), καθώς και μυθιστορήματα, διηγήματα (Ένας κούκος σωπαίνει τη νύχτα) και ταξιδιωτικά κείμενα (Δρομολόγια και καθυστερήσεις, Περίπατος στη Γερμανία, Στην Κύπρο φέγγει, Περίπατος στη Ρουμανία και τη Μόσχα). Συμμετείχε σε διεθνή λογοτεχνικά συνέδρια και πραγματοποίησε διαλέξεις για τη νεοελληνική λογοτεχνία, ενώ διετέλεσε γενική γραμματέας της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Επίσης, ήταν μέλος της πρώτης πενταμελής επιτροπής υποτροφιών Μαρία Κάλλας. Το 1965 τιμήθηκε με τα κρατικά βραβεία ταξιδιωτικών εντυπώσεων και πεζογραφίας βραβείο πεζογραφίας για τη συλλογή διηγημάτων Από το ένα στο άλλο και το 1975 με το βραβείο του Πανεπιστημίου Αθηνών για το βιβλίο της Εσωτερική γραφή. Μαζί με τους Κωστή Μπαστιά, Αλεξάνδρα Τριάντη, Μενέλαο Παλλάντιο, Χρήστο Λαμπράκη και Άρντα Μαντικιάν δημιούργησε το Σωματείο «Υποτροφίες Μαρία Κάλλας» αξιοποιώντας τα ποσά που παραχώρησε η Κάλλας από τις αμοιβές της για τις εμφανίσεις στην Επίδαυρο (1960, 1961). Ήταν παντρεμένη με τον Περικλή Ράλλη, βουλευτή Μεσσηνίας του Λαϊκού Κόμματος, διοικητή Μακεδονίας, τρεις φορές υπουργού Εσωτερικών και υπηρεσιακού υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1976. Στη μνήμη της καθιερώθηκε το λογοτεχνικό βραβείο «Μαρίας Περικλή Ράλλη». Το αρχείο της βρίσκεται κατατεθειμένο στο Ε.Λ.Ι.Α. Διετέλεσε γενική γραμματέας του ΔΣ της ΕΛΣ κατά τις περιόδους 1956/67 και 1974/76.