Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1899. Ξεκίνησε σπουδές στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, την οποία εγκατέλειψε για να σπουδάσει Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή της Εταιρίας Ελληνικού Θεάτρου και ακολούθως στελέχωσε το Θέατρον Ωδείου έχοντας ως δασκάλους τους Οικονόμου και Καλογερίκο. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στο θέατρο το 1919, ως ηθοποιός, ερμηνεύοντας νεανικούς ρόλους. Ακολούθως, εργάστηκε ως ηθοποιός στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, ερμηνεύοντας ρόλους κλασικού ρεπερτορίου. Το διάστημα 1930/33, με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών, σπούδασε σκηνοθεσία στην Αυστρία και στη Γερμανία κοντά στον Μαξ Ράινχαρντ. Την δεκαετία του 1920 έκανε μεταφράσεις λογοτεχνικών και θεατρικών έργων και συνέγραψε δοκίμια. Δίδαξε στις δραματικές σχολές της Μαρίκας Κοτοπούλη, του Εθνικού Θεάτρου και του Ωδείου Αθηνών. Το 1933 διορίσθηκε σκηνοθέτης στο Βασιλικό θέατρο και στο Θέατρο Ωδείου, όπου σκηνοθέτησε την όπερα του Καλομοίρη Το δαχτυλίδι της μάνας. Διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου (1946/50, 1953/55). Ίδρυσε τους θιάσους Ελληνική Σκηνή (1950/52) και Πειραϊκό Θέατρο (1957), επικεφαλής του οποίου έκανε περιοδείες σε Ευρώπη, Ασία, Βόρεια και Νότια Αμερική, παρουσιάζοντας αρχαίες τραγωδίες. Σκηνοθέτησε πολλά έργα του παγκόσμιου κλασικού αλλά και νεότερου δραματολογίου, μεταξύ των οποίων ένδεκα έργα του Σαίξπηρ καθώς και πολλές αρχαίες τραγωδίες. Οι σκηνοθεσίες του των έργων Ηλέκτρα και Άμλετ [Hamlet], τα οποία ο θίασος του Βασιλικού Θεάτρου παρουσίασε σε Αγγλία και Γερμανία, υμνήθηκαν από την διεθνή κριτική (1939). Η παράσταση ολόκληρης της Ορέστειας του Αισχύλου στο Ηρώδειο θεωρήθηκε μείζον καλλιτεχνικό επίτευγμα (1949). Απεβίωσε στην Αθήνα στις 20/12/1981. Στην ΕΛΣ σκηνοθέτησε Το δαχτυλίδι της μάνας (1957/58) και υπήρξε μέλος της πενταμελούς επιτροπής διεύθυνσής της το διάστημα 1953/56.