Παναγιώτης (Τάκης) Σκαφίδας
Μονωδός, Τενόρος
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1921. Σπούδασε στο Ελληνικό Ωδείο (1953/57). Συνέπραξε, μεταξύ άλλων, με το ΕΙΡΤ, το Θέατρο Πειραιά, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και εμφανίστηκε σε συναυλίες σε Ελλάδα, Ευρώπη και ΗΠΑ υπό τη διεύθυνση διάσημων Ελλήνων και ξένων αρχιμουσικών. Συνεργάστηκε με διάσημους Έλληνες και ξένους λυρικούς καλλιτέχνες, ενώ ουδέποτε αρνήθηκε να συμμετάσχει σε μελοδραματικές παραστάσεις ωδείων, προκειμένου να βοηθήσει ανερχόμενους καλλιτέχνες. Προσλήφθηκε στην ΕΛΣ το 1957 αρχικά ως χορωδός. Ως μονωδός πρωτοεμφανίστηκε στην ΕΛΣ το 1960, ερμηνεύοντας τον ρόλο του Δούκα της Μάντουα (Ριγολέττος). Κατά την περίοδο 1960/75 συνεργάστηκε με την ΕΛΣ, ερμηνεύοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους τενόρου σε 25 όπερες, σε περίπου 60 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών. Μεταξύ άλλων τραγούδησε τους ρόλους: Βέρθερος, Ερνάνης και Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στις ομώνυμες όπερες, Dον Xοσέ (Κάρμεν), Ντον Μπάρτολο (Ο κουρέας της Σεβίλλης), Δούκας της Μάντουας (Ριγολέττος), Ρανταμές (Αΐντα), Τουρίντου (Αγροτικός ιπποτισμός), Χέρμαν (Ντάμα πίκα), Ροντόλφο (Μποέμ), Ρενάτο ντε Γκριέ και Εντμόντο (Μανόν Λεσκώ), Πίνκερτον (Μαντάμα Μπαττερφλάι), Βλαντιμίρ (Πρίγκιπας Ίγκορ), Γκριγκόρι (Ψευτοδημήτριος) (Μπορίς Γκοντουνόφ), Βάλτερ φον ντε Φόγκελβαϊντε (Τάνχωυζερ), Μάριο Καβαραντόσσι (Τόσκα), Μανρίκο (Ο τροβαδούρος), Αλφρέντο Ζερμόν (Η παραστρατημένη) κ.ά. Συμμετείχε, επίσης, στις επετειακές εκδηλώσεις για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου το 1972 και της 25ης Μαρτίου το 1973. Συμμετείχε στην πρώτη παρουσίαση από την ΕΛΣ των έργων Κρίνο στ’ ακρογιάλι του Γεωργίου Σκλάβου (1965/66), Πρίγκιπας Ίγκορ (1961/62), Βέρθερος (1960/61).