Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916. Σπούδασε στη Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου και στο Ωδείο Αθηνών, στην τάξη της Ισπανίδας υψιφώνου Ελβίρας ντε Ιντάλγκο. Συνέχισε μουσικές σπουδές στην Ιταλία με τους Τίτο Σκίπα και Άντζελο Φερράρι. Ούσα ακόμη μαθήτρια, άρχισε να εμφανίζεται σε μικρούς ρόλους στο Εθνικό Θέατρο. Από το 1936 υπήρξε μέλος του Συνδέσμου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ). Πρωτοεμφανίστηκε στο ελαφρό μουσικό θέατρο, παρουσιάζοντας μουσικές κωμωδίες στο Θέατρο Κοτοπούλη/ Ρεξ και στο Πάνθεον. Έκτοτε συνεργάστηκε σε παραστάσεις οπερέτας και μουσικών έργων με καταξιωμένους πρωταγωνιστές. Το 1946 συμμετείχε στην επιθεώρηση Γιούπι-γιούπι στο Θέατρο Σαμαρτζή. Κατόπιν συγκρότησε θίασο με τους Ηρώ Χαντά και Κούλη Στολίγκα, παρουσιάζοντας στο Θέατρο Απόλλων τις οπερέτες: Ο χορός της τύχης, Θέλω να τον δω, Σφάλματα κοριτσιών. Με τον Τάκη Κάσση, τενόρο και μετέπειτα σύζυγό της, σχημάτισαν μεταπολεμικά θίασο οπερέτας και εμφανίστηκαν σε πόλεις της Ελλάδας, στην Κύπρο, την Κωνσταντινούπολη, την Αίγυπτο και σε περιοδεία στην Αφρική. Το 1953 εγκαταστάθηκαν στο Γιοχάννεσμπουργκ και ανέλαβαν τις παραστάσεις της ελληνικής κοινότητας. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα δημιούργησαν στη Θεσσαλονίκη θίασο οπερέτας (1963/64), το Δημοτικό Θέατρο Κήπου και το θέατρο Αυλαία. Το 1939 υποδύθηκε την Ινές στην όπερα Φαβορίτα [Η ευνοούμενη/La Favorite]. Συνεργάστηκε με την νεοσύστατη ΕΛΣ κατά την δεύτερη καλλιτεχνική περίοδο 1940/41, ερμήνευσε δευτερεύοντες ρόλους σε τρεις οπερέτες: Η χώρα του μειδιάματος [Das land des lächelns], Βοκκάκιος [Boccacio], Ο βαρόνος ατσίγγανος [Der Zigeunerbaron].