Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1884 και απεβίωσε στην Αθήνα το 1959. Αδελφός του Κλέωνα Τριανταφύλλου (Αττίκ), καταγόταν από ευκατάστατη οικογένεια Αιγυπτιωτών Ελλήνων. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και, ταυτόχρονα, μουσική στο Ωδείο Αθηνών με τη Μ. Βελούδιου, αποφοιτώντας το 1902. Το διάστημα 1909-13 σπούδασε στο Ωδείο του Παρισιού, αποφοιτώντας το 1913 με Α΄ Βραβείο. Ακολούθως, προσλήφθηκε ως τενόρος στην Κωμική Όπερα του Παρισιού, όπου πρωτοεμφανίστηκε ως Τουρίντου (Καβαλλερία ρουστικάνα). Κατά το διάστημα 1917-59 διετέλεσε καθηγητής μελοδραματικής στο Ωδείο Αθηνών και στο Εθνικό Ωδείο. Μαθητές του υπήρξαν διακεκριμένοι καλλιτέχνες, οι οποίοι στη συνέχεια τραγούδησαν στην ΕΛΣ, όπως οι υψίφωνοι Μιρέιγ Φλερύ και Ανθή Ζαχαράτου, οι βαθύφωνοι Βασίλης Γιαννουλάκος και Γιώργος Τερζάκης, η μεσόφωνος Γιολάντα ντι Τάσσο. Ανέδειξε τη μελοδραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών, ανεβάζοντας εντός επταετίας σημαντικές όπερες όπως: Βέρθερος, Μποέμ, Τόσκα, Αΐντα, Ριγολέττος, Κάρμεν, Καβαλλερία ρουστικάνα. Κατά το διάστημα 1943-59 συνεργάστηκε με την ΕΛΣ σε περίπου 30 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών. Σκηνοθέτησε εννιά όπερες και δύο οπερέτες. Σκηνοθέτησε τις πρώτες παρουσιάσεις από την ΕΛΣ των έργων Μανόν [Manon] (1943-44), Μποέμ (1947-48), Ονειρώδες βαλς (1948-49), Ιφιγένεια εν Ταύροις (Ηρώδειο, 1945-46), Μινιόν (1946-47), Άλκηστις (Ηρώδειο, 1947-48). Σκηνοθέτησε τις πρώτες παρουσιάσεις στην ΕΛΣ των ελληνικών έργων Ο βαφτιστικός (1945-46), Το απόγευμα της Αγάπης του Βάρβογλη (1943-44), Λεστενίτσα του Σκλάβου (1946-47), Ο βασιλιάς Ανήλιαγος του Νεζερίτη (1947-48), Οι ταρτούφοι του Γιαγκάκη (1948-49). Διετέλεσε μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της ΕΛΣ (1945). // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Μάρτιος 2019 - Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται.