Γεννήθηκε το 1896 στην Αθήνα. Γόνος της εύπορης αθηναϊκής οικογένειας Κοτζιά. Σπούδασε τραγούδι με τον Κίμωνα Τριανταφύλλου στο Ωδείο Αθήνων, από όπου έλαβε δίπλωμα με διακρίσεις το 1921. Κατά τη δεκαετία του 1920 έλαβε μέρος σε συναυλίες με την ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών , υπό τη διεύθυνση του Δημήτρη Μητρόπουλου και του Α. Marsick. Συνέχισε τις σπουδές της στη Βιέννη με τον Philip Forsten. Η διεθνής της σταδιοδρομία ξεκίνησε στο Volkshaus της Βιέννης το 1927. Το 1928 πρωτοεμφανίστηκε στο Βερολίνο με τον Michael Raucheisen, ο οποίος τη συνόδευε στο πιάνο, και ακολούθησαν πολυάριθμα ρεσιτάλ σε Χάγη, Παρίσι, Λειψία, Στοκχόλμη, Λονδίνο, Άμστερνταμ, Ζυρίχη, Μόναχο, Αμβούργο, Ρόττερνταμ, Μαδρίτη, Μάλαγα, Μπιλμπάο, Βαρκελώνη, Μιλάνο, Νέα Υόρκη και αλλού. Είχε ειδικευθεί κυρίως στην ερμηνεία Lieder. Στο ρεπερτόριό της περιλαμβάνονται κύκλοι τραγουδιών των Μπετόβεν, Σούμπερτ, Σούμαν, Μπραμς, Μάλερ, Ραβέλ, Πουλένκ και Ούγκο Βολφ. Στη δισκογραφική της δραστηριότηρα περιλαμβάνονται εκτελέσεις Lieder του Βολφ, τα οποία ηχογραφήθηκαν στο Λονδίνο από την Hugo Wolf Society. Από το τέλος της δεκαετίας του 1950 σταμάτησε τις σκηνικές εμφανίσεις και αφιερώθηκε στη διδασκαλία του τραγουδιού. Διετέλεσε αντιπρόεδρος (1957-1968) και πρόεδρος (1968-1977) του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής», ενώ διαδραμάτησε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ίδρυσε του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος. Επίσης διετέλεσε μέλος του ΔΣ της ΕΛΣ κατά το 1956 και κατά την περίοδο 1974-1977. Απεβίωσε στις 15.11.1977.