Γεννήθηκε στη Λαμία το 1909 και απεβίωσε το 1980. Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και στο Εθνικό Ωδείο με τη Μάγκυ Καρατζά, αποφοιτώντας το 1947. Πρωτοεμφανίστηκε το 1940 στη Λυρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου ως χορωδός και με την αυτονόμηση της ΕΛΣ προήχθη σε μονωδό. Ωστόσο, το επίθετό του, αλλά με διαφορετικό όνομα (Γ.), εντοπίζεται στις διανομές μονωδών ήδη από το 1941-42. Κατά την περίοδο 1941-58 τραγούδησε σε περισσότερες από 30 παραγωγές ή / και αναβιώσεις παραγωγών. Ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς και βασικούς ρόλους τενόρου σε 18 έργα όπως: Εύανδρος (Άλκηστις), Ντανκάιρ (Κάρμεν), Ναύτης (Ρέα), Τουρίντου (Καβαλλερία ρουστικάνα), Λόρδος Αρτούρο Μπάκλο (Λουτσία ντι Λαμμερμούρ), Πίνκερτον (Μαντάμα Μπαττερφλάι), Η δύναμη του πεπρωμένου, Η χώρα του μειδιάματος, Γένικ (Η πουλημένη μνηστή), Σαμψών και Δαλιδά (Ηρώδειο, 1951), Γιαννάκης (Το δαχτυλίδι της μάνας), Στέφανος (Λεστενίτσα του Σκλάβου), Νάντο (Στον κάμπο), Ναθαναήλ (Τα παραμύθια του Χόφμαν) κ.ά. Ερμήνευσε, επίσης, πρωταγωνιστικούς και βασικούς ρόλους στις οπερέτες Το σπίτι των τριών κοριτσιών, Τζουντίττα, Το ρόλο του Τυρόλου. Τη δεκαετία του 1950 εμφανίστηκε αρκετές φορές στη γενέτειρά του, Λαμία, μαζί με τον συμπατριώτη του βαρύτονο Ντίνο Εγκολφόπουλο. Στο διαδίκτυο εντοπίζονται αναρτημένα αποσπάσματα από την οπερέτα Ο βαφτιστικός, σε ερμηνεία του.