Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1910. Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως βαθύφωνος στην όπερα. Πρωτοεμφανίστηκε στη Νυχτερίδα, εναρκτήρια παραγωγή της Λυρικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου (1940). Στη συνέχεια προσλήφθηκε στην ΕΛΣ ως μονωδός. Κατά το διάστημα 1940-52 τραγούδησε σε 57 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών 25 λυρικών έργων, μεταξύ των οποίων: Μαντάμα Μπαττερφλάι, Η χώρα του μειδιάματος, Η εύθυμη χήρα, Η πριγκίπισσα της Τσάρντας, Ο κουρέας της Σεβίλλης, Ο βαφτιστικός, Μινιόν, Τραβιάτα, Φιντέλιο (Ηρώδειο, 1944), Μάρθα, Το σπίτι των τριών κοριτσιών, Μανόν, Ανατολή του Μανώλη Καλομοίρη, Η απαγωγή από το σεράι κ.ά. Όλες οι παραγωγές στις οποίες συμμετείχε ήταν πρώτες παρουσιάσεις από τη νεοσύστατη ΕΛΣ. Μετά την ΕΛΣ συνεργάστηκε με τον θίασο Καλουτά/Κρεββατά/Ρένας Ντορ, ενώ στη συνέχεια αφοσιώθηκε στο θέατρο πρόζας και τον κινηματογράφο. Εμφανίστηκε σε παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου. Σημαντική ήταν η πολυετής θητεία του στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, όπου μεταξύ 1961 και 1981 ερμήνευσε ρόλους σε 60 έργα κλασικού και νεότερου ελληνικού και ξένου δραματολογίου. Από το 1949 έως το 1961 συμμετείχε σε 31 κωμικές ή/και δραματικές ελληνικές ταινίες, εμφανιζόμενος συχνά ως κωμικό δίδυμο με τον Βασίλη Λογοθετίδη. Αρκετές εξ αυτών είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς: Η κάλπικη λύρα, Δεσποινίς ετών 39, Μανταλένα, Μια ζωή την έχουμε, Ο Ηλίας του 16ου, Ο μεθύστακας, Το στραβόξυλο κ.ά. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 05/03/1988. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Νοέμβριος 2020.