Γεννήθηκε στο Πειραιά το 1921. Αρχικά, σπούδασε στο Ωδείο Πειραιώς και έλαβε το δίπλωμα του από το Ελληνικό Ωδείο. Προσλήφθηκε από τη Λυρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου το Σεπτέμβριο του 1942. Την ίδια χρονιά, πρωτοεμφανίστηκε ως χορωδός στην οπερέτα Εύθυμη χήρα του Λέχαρ. Την επόμενη χρονιά ερμήνευσε δεύτερους ρόλους στον Κουρέα της Σεβίλλης και αργότερα στην Τόσκα, στο ανοιχτό θέατρο της πλατείας Κλαυθμώνος, δίπλα στους καλλιτέχνες Μ. Καλογεροπούλου (Κάλλας), Οδυσσέα Λάππα και Τίτο Ξηρέλλη. Κατά την τριακονταετία 1942-1972 διετέλεσε χορωδός και παράλληλα ερμηνευτής βοηθητικών ρόλων της ΕΛΣ, όπου συμμετείχε σε 168 παραγωγές ή / και αναβιώσεις παραγωγών λυρικών 31 έργων όπερας και 14 οπερέτας όπως: Τραβιάτα, Τόσκα, Η δύναμη του πεπρωμένου, Ριγολέττος, Ντον Τζοβάννι, Μαντάμα Μπάττερφλάι, Η νυχτερίδα, Ο κορυδαλλός, Μαντάμ Πομπαντούρ, Τουραντότ, Ο σοκολατένιος στρατιώτης, Κασσιανή, Ο Βαφτιστικός, Φάουστ, Μπορίς Γκοντουνόφ, Οθέλλος, Μήδεια, Χριστίνα, Πριγκίπισσα της Τσάρντας, Ο ελεύθερος σκοπευτής, Ερνάνης, Διάλογοι Καρμηλιτισσών, Μανόν, Ντάμα Πίκα, Ο έρωτας για τα τρία πορτοκάλια, Φίλησέ με, Καίτη [Kiss me Kate], Το σπίτι των τριών κοριτσιών. Συμμετείχε σε πολλές πρώτες παρουσιάσεις έργων από την ΕΛΣ. Το 1972 διώχθηκε από το στρατιωτικό καθεστώς. Αποκαταστάθηκε το 1976 και εργάστηκε ως υποβολέας μέχρι τη συνταξιοδότηση του (1986). Διετέλεσε μέλος της καλλιτεχνικής επιτροπής της ΕΛΣ (1981/88). // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Δεκέμβριος 2015 - Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται διαρκώς.