Αλίκη Ζωγράφου (Μαυροειδή)
Μονωδός, Υψίφωνος, Ηθοποιός
Γεννήθηκε στον Βόλο το 1916. Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και στο Εθνικό Ωδείο με τη Μαρίκα Καλφοπούλου, αποφοιτώντας με άριστα. Πρωτοεμφανίστηκε το 1932 στον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, στο έργο του Ζακ Ντεβάλ «Οι μαιτρέσες του μπαμπά». Το καλοκαίρι του 1935, περιόδευσε με τον θίασο Μαίρης Μυρά-Ν. Νικολόπουλου όπου γνώρισε και παντρεύτηκε τον επίσης ηθοποιό Νίκο Ζωγράφο. Το 1944, και ενώ ο γιος της ήταν μόλις 8 ετών, εγκατέλειψε την οικογένειά της και πήγε στην Αίγυπτο. Ο σύζυγός της πέθανε από τη στενοχώρια του και οι γονείς της αυτοκτόνησαν. Διετέλεσε μονωδός της ΕΛΣ από την ίδρυσή της το 1939-40. Κατά τις περιόδους 1940-43 και 1947-57 πρωταγωνίστησε σε δέκα οπερέτες και έξι όπερες, σε πάνω από είκοσι παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών. Ερμήνευσε βασικούς και δευτερεύοντες ρόλους στα έργα Η νυχτερίδα, Ο Βαρόνος Ατσίγγανος, Τζάννι Σκίκκι, Τζουντίττα, Κάρμεν, Η εύθυμη χήρα, Η χώρα του μειδιάματος, Ρέα, Στον κάμπο, Μια νύχτα στη Βενετία, Παλιάτσοι, Ο βαφτιστικός, Το ρόδο του Τυρόλου, Η πουλημένη μνηστή, Ο Πρωτομάστορας, Το σπίτι των τριών κοριτσιών, Τραβιάτα, Φρειδερίκη. Παράλληλα, υπήρξε ηθοποιός πρόζας. Συνεργάστηκε με κρατικά θέατρα και θιάσους του ελεύθερου θεάτρου. Είναι μητέρα του τραγουδιστή του «Νέου Κύματος» Γιώργου Ζωγράφου. Μεταξύ 1961 και 1972 συμμετείχε σε 28 κινηματογραφικές ταινίες όπως οι Νάνος και 7 χιονάτες, Εφοπλιστίνα και Το προξενιό της Άννας (1972). Απεβίωσε στην Αθήνα το 1992. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Μάρτιος 2020 - Η κάτωθι εργογραφία είναι πλήρης.