Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη στις 5/4/1905. Ξεκίνησε μαθήματα βιολιού και βασικών θεωρητικών στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης (1920). Από το 1929 μελέτησε φούγκα, ενορχήστρωση και σύνθεση στο Εθνικό Ωδείο με τον Μ. Καλομοίρη. Αργότερα παρακολούθησε σεμινάρια διεύθυνσης ορχήστρας, μουσικής δωματίου και όπερας σε Αυστρία, Γαλλία και Ιταλία. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, οργάνωσε και διηύθηνε το παράρτημα του Εθνικού Ωδείου στη Θεσσαλονίκη. Στη Θεσσαλονίκη, δίδαξε βιολί και ανώτερα θεωρητικά, ίδρυσε και διηύθυνε την Μεικτή Χορωδία Θεσσαλονίκης και την ανδρική Χορωδία Σιδηροδρομικών, δίδαξε και διηύθυνε ελληνικές και ξένες όπερες (Μάρκος Μπότσαρης, Περουζέ, Αΐντα και ορατόρια (Οι εποχές, Ο Ιησούς στο Όρος των Ελαιών, Ρέκβιεμ Μότσαρτ κ.ά.) (1930/39). Το 1941 ξεκίνησε συνεργασία με τη νεοσύστατη Λυρική Σκηνή. Το διάστημα 1941/44 διηύθυνε τα έργα Ο κουρέας της Σεβίλλης, Μια νύχτα στη Βενετία, Τόσκα (1942, με τη Μαρία Κάλλας), Λουτσία ντι Λαμμερμούρ. Διετέλεσε Πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της ΕΛΣ (1988/90). Δραστηριοποιήθηκε επίσης στην Κύπρο (1948/50), όπου, ως διευθυντής του Ωδείου Λυκείου, ίδρυσε και διηύθυνε χορωδίες σε πλήθος συναυλιών. Διετέλεσε, επίσης, διευθυντής πολυφωνικού χορού στον Ναό της Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης και μελοποίησε πλήθος εκκλησιαστικών έργων. Σε συνθέσεις του διαφαίνεται η σύνδεση αρχαιοελληνικής, βυζαντινής και δημοτικής μουσικής και προβάλλεται το «εθνικό» στοιχείο. Το 1952 διορίστηκε διευθυντής του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Ακολούθως, δίδαξε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών και ίδρυσε και διήυθυνε πολλές χορωδίες. Για τις συνθέσεις του και τη συνολική προσφορά του στη μουσική βραβεύτηκε επανειλημμένα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Πέθανε στην Αθήνα, στις 30/11/1990. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Μάρτιος 2019 - Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται.