
Πέτρος Επιτροπάκης
Μονωδός, Τενόρος
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22/12/1894 ή 1898. Πήρε τα πρώτα του μαθήματα με τους Ν. Κόκκινο και Τιμ. Ξανθόπουλο. Το 1918 συνέχισε κάνοντας φωνητική με τη Νίνα Φωκά στο Ωδείο Αθηνών (1918-1920). Αποφοιτώντας πρωτοεμφανίστηκε στην όπερα του Καλομοίρη Το δαχτυλίδι της μάνας (Γιαννάκης). Με υποτροφία του Εμμανουήλ Μπενάκη συνέχισε σπουδές στο Μιλάνο με τον Τζουζέππε Μπόργκι (1920-1924). Στην Ιταλία τραγούδησε στις όπερες Ο κουρέας της Σεβίλλης, Φάουστ, Ριγολέττος, Τραβιάτα, Λουτσία ντι Λαμμερμούρ κ.ά. Επιστρέφοντας στην Αθήνα το 1924 τραγούδησε επανειλημμένα Ριγολέττο (Δούκας της Μάντοβας) δίπλα στον Γιάννη Αγγελόπουλο. Στο μεσοπόλεμο συμμετείχε σε παραστάσεις του Ελληνικού Μελοδράματος: Το δαχτυλίδι της μάνας (1928, 1931), Ο πρωτομάστορας (1930), Ο κουρέας της Σεβίλλης (1930, δίπλα στην Ελβίρα ντε Ιντάλγκο), Ντον Πασκουάλε (1931) κ.α. Διετέλεσε βασικό στέλεχος της ΕΛΣ από το 1941 έως το 1959, οπότε αποσύρθηκε ερμηνεύοντας τον ρόλο του Κόμη Ντανίλο (Η εύθυμη χήρα). Τραγούδησε πρωταγωνιστικούς και δευτεραγωνιστικούς ρόλους τενόρου σε περίπου 15 όπερες και οπερέτες, αρκετές εξ αυτών σε πρώτες παρουσιάσεις: Ο κουρέας της Σεβίλλης (Κόμης Αλμαβίβα), Η εύθυμη χήρα, Μια νύχτα στη Βενετία, Η πριγκίπισσα της τσάρντας, Ο ζητιάνος φοιτητής, Ο βαφτιστικός (ως Χαρμίδης), Μινιόν, Το σπίτι των τριών κοριτσιών, Τραβιάτα (Αλφρέντο) κ.ά. Στο ρεπερτόριό του είχε επίσης τους ρόλου του Ροδόλφου (Μποέμ) και του Ενγκάρντο από τη Λουτσία ντι Λαμμερμούρ. Εκτός Ελλάδος εμφανίστηκε σε Γαλλία, Ελβετία και Αυστρία. Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα στις 9/4/1977. Διασώζονται πολλές ηχογραφήσεις του με αποσπάσματα από όπερες και τραγούδια ελαφράς μουσικής. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Οκτώβριος 2018 - Η κάτωθι εργογραφία είναι πλήρης.