Τζούλιο Φιοραβάντι
Μονωδός, Βαρύτονος
Γεννήθηκε στο Μιλάνο, στις 3/5/1923. Σπούδασε φωνητική στην Ακαδημία της Αγίας Καικιλίας στη Ρώμη με τον Ρικκάρντο Στρατσάρι. Αρχικά εμφανιζόταν κυρίως σε οπερέτες και συναυλιακές παραστάσεις. Σε όπερα πρωτοεμφανίστηκε το 1951 στο Θέατρο «Βιττόριο Εμμανουέλε II» του Τορίνου, ως Τζόρτζο Ζερμόν [Η παραστρατημένη La traviata]. Ακολούθησαν συνεργασίες με σημαντικά ιταλικά θέατρα, Δουβλίνο και Βερολίνο. Συμμετείχε στις παγκόσμιες πρώτες παρουσιάσεις από τις όπερες Αλαμιστάκεο [Alamistakeo] του Τζούλιο Βιότσι στο Μπέργκαμο (1954) και Βιβί [Vivì] του Φράνκο Μαννίνο στο Θέατρο Σαν Κάρλο της Νάπολης (1957). Το 1957 προσλήφθηκε στη Σκάλα του Μιλάνου, όπου τραγούδησε, μεταξύ άλλων, στις όπερες Μανόν Λεσκώ [Manon Lescaut], Αδριανή Λεκουβρέρ [Adriana Lecouvreur], Το ελιξίριο του έρωτα [L'elisir d'amore] και Μαντάμα Μπαττερφλάι [Madama Butterfly]. Παράλληλα εμφανιζόταν τακτικά σε πόλεις της Λατινικής Αμερικής και σε ιταλικά φεστιβάλ (Θέρμες του Καρακάλλα, Αρένα της Βερόνας, κ.α.). Το ρεπερτόριό του περιελάμβανε ρόλους από ιταλικές όπερες από την περίοδο του ρομαντισμού έως τον βερισμό, αλλά και από σύγχρονες όπερες, όπως Αναπαραστάσεις και γιορτές του καρναβαλιού και της σαρακοστής [Rapresentazione e festa di carnasciale e della Quaresima] του Μαλιπιέρο και Η βασίλισσα του χιονιού [La regina delle nevi] του Τζουζέππε Τσαναμπόνι. Συμμετείχε σε ηχογραφήσεις όπερας, όπως Μανόν Λεσκώ (δίπλα στη Μαρία Κάλλας), Ο μανδύας [Il tabarro], Στιφέλιο [Stiffelio], Οιδίπους Τύραννος [Edipo Re] του Λεονκαβάλλο, Λουτσία ντι Λμμερμούρ [Lucia di Lammermoor]. Από το 1991 έως το θάνατό του αφιερώθηκε στη διδασκαλία. Απεβίωσε στο Μιλάνο, στις 3/5/1999. Με την ΕΛΣ συνεργάστηκε δύο φορές, ερμηνεύοντας τους ρόλου Βαρόνος Σκάρπια [Τόσκα/Tosca] (1965/66) και Τόνιο [Παλιάτσοι/Pagliacci] (1971/72).