Γεννήθηκε στη Βαρκελώνη στις 13/03/1932. Σπούδασε στο Ωδείο του Μεγάλου Θεάτρου Λυκείου της Βαρκελώνης με την Γκάλι Μάρκοφ, αποφοιτώντας με χρυσό μετάλλιο (1960). Πρωτοεμφανίστηκε σε αυτό το θέατρο ως Ντον Γκάσπαρο [Η ευνοουμένη/La favorita], δίπλα στους Μανουέλ Αουσένσι και Φεντόρα Μπαρμπιέρι (1962). Ο Χέρμπερτ φον Κάραγιαν τον κάλεσε στο Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ. Εκεί πρωτοεμφανίστηκε ως Μάλκολμ [Μάκμπεθ/Macbeth], υπό τον Βόλφγκανγκ Ζαβάλλις (1964), γεγονός που αποτέλεσε το έναυσμα για διεθνή σταδιοδρομία. Διατήρησε τακτική συνεργασία με τη Γερμανική Όπερα του Ρήνου (1964-72, 1977-78), την Κρατική Όπερα της Βαυαρίας στο Μόναχο (1969-77), την Όπερα της Φρανκφούρτης (κυρίως την περίοδο 1966-71) και τη Γερμανική Όπερα του Βερολίνου (1967-70). Το 1966 εμφανίστηκε στο Δημοτικό Θέατρο της Μπολόνια ως Μανρίκο [Ο τροβαδούρος/Il trovatore], στο Τορόντο ως Τουρίντου [Αγροτικός ιπποτισμός/Cavalleria rusticana) και στο Θέατρο Κολόν του Μπουένος Άιρες ως Ρανταμές [Αΐντα/Aida]. Επίσης, εμφανίστηκε, μεταξύ άλλων, στην Κρατική Όπερα της Βιέννης ως Ρικκάρντο [Ένας χορός μεταμφιεσμένων/Un ballo in maschera] και ως Ντον Κάρλος στην ομώνυμη όπερα (1967-69, 1977-78), στο Θέατρο Λα Μοννέ των Βρυξελλών (1967), στη Βασιλική Όπερα της Στοκχόλμης ως Καλάφ [Τουραντότ/Turandot] (1969), στο Βανκούβερ ως Καβαραντόσσι [Τόσκα/Tosca] (1973), στο Μεγάλο Θέατρο Λύκειο Βαρκελώνης ως Ιππότης Ρενάτο ντε Γκριέ [Μανόν Λεσκώ/Manon Lescaut] (1976), στο Κρατικό Θέατρο του Αννόβερο ως Οθέλλος στην ομώνυμη όπερα (1984), σε Πράγα, Βουδαπέστη, Παρίσι, Αμβούργο, Λυών, Κοπεγχάγη, Όσλο, Σαν Φρανσίσκο. Έχει συνεργαστεί με σημαντικούς αρχιμουσικούς όπως οι Καρλ Μπεμ, Ότο Κεμπ, Κλάουντιο Αμπάντο κ.ά. Το 1992 έπαψε να εμφανίζεται σε λυρικά θέατρα και ασχολήθηκε με τη διδασκαλία. Με την ΕΛΣ συνεργάστηκε άπαξ, ερμηνεύοντας τον ρόλο του Κάνιο [Παλιάτσοι/Pagliacci] (1979-80).