
Βάλτερ Γκάιζλερ
Μονωδός, Τενόρος
Γεννήθηκε στο Όππελν (Γερμανία) το 1913. Σπούδασε αρχικά με τον Ρίχαρντ Ταίμλερ ως βαρύτονος και εκπαιδεύτηκε εκ νέου από τον Πάουλ Λόμαν ως τενόρος. Ξεκίνησε επαγγελματική σταδιοδρομία στο Κρατικό Θέατρο του Γκράιφσβαλντ (1938/39), ώσπου επιστρατεύτηκε. Στον διάρκεια του πολέμου τραγούδησε στα λυρικά θέατρα του Μπρυξ (σήμερα Μοστ, Τσεχία, 1940/43) και του Ράιχενμπεργκ (σήμερα Λίμπερετς, Τσεχία, 1943/44). Μετά τον πόλεμο εμφανίστηκε στα γερμανικά θέατρα του Γκαίτινγκεν (1947), του Βηζμπαντεν (1948/49) και προσλήφθηκε στην Κρατική Όπερα του Αμβούργου (1949/57). Παράλληλα, υποδύθηκε τον Μαξ (Ο ελεύθερος σκοπευτής) στην Κωμική Όπερα του Βερολίνου. Ως προσκεκλημένος καλλιτέχνης εμφανίστηκε σε λυρικά θέατρα, όπως: Κρατική Όπερα Βερολίνου (1956/61), Κρατικό Θέατρο Ανόβερου (1956/59) και Εθνικό Θέατρο Μάνχαϊμ (1959/65). Τραγούδησε άπαξ στο Φεστιβάλ του Μπάυροϋτ, ερμηνεύοντας τον ρόλο του Βάλτερ φον Στόλτσινγκ (Οι αρχιτραγουδιστές της Νυρεμβέργης, 1957). Εμφανίστηκε, επίσης, σε Άμστερνταμ ως Φλόρεσταν (1960, Φιντέλιο), στη Λιέγη ως Τριστάνος (1969, Τριστάνος και Ιζόλδη) και στο Βηζμπάντεν ως Τενόρος / Βάκχος (1962, Η Αριάδνη στη Νάξο), καθώς επίσης σε Κρατική Όπερα του Βερολίνου (1954/55), Λονδίνο (1957), Γκρατς (1963), Τορίνο, Γαλλία και Ισπανία. Επίσης, ερμήνευσε τους ρόλους: Μπελμόντε (Η απαγωγή από το σεράι), Έρικ (Ο ιπτάμενος Ολλανδός), Ζήγκμουντ (Η βαλκυρία), Αυτοκράτορας (Η γυναίκα χωρίς σκιά), Οθέλλος, Ιππότης Ρενάτο ντε Γκριε (Μανόν Λεσκώ), Ροντόλφο (Mποέμ), Δον Χοσέ (Κάρμεν). Απεβίωσε στο Βερολίνο στις 9/6/1979. Με την ΕΛΣ συνεργάστηκε άπαξ, ερμηνεύοντας τον επώνυμο ρόλο στην όπερα Τάνχωυζερ (1966/67). // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Μάρτιος 2020 - Η κάτωθι εργογραφία είναι πλήρης.