Γεννήθηκε στο Μόναχο, στις 13/12/1885. Μελέτησε σύνθεση με τον Μαξ Ρέγκερ και διεύθυνση ορχήστρας με τον Φέλιξ Μοτλ. Το 1908 πρωτοεμφανίστηκε ως αρχιμουσικός, αλλά η σταδιοδρομία του διακόπηκε λόγω του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1923 διορίστηκε αρχιμουσικός του Θεάτρου του Ντέσσαου, το 1926 έγινε γενικός μουσικός διευθυντής του Βούππερταλ και το 1932 ξεκίνησε να διδάσκει στο ωδείο του Μπρέσλαου. Συγκαταλέγεται στους βασικούς ερμηνευτές των σκηνικών έργων του Βάγκνερ κατά τον μεσοπόλεμο. Διηύθυνε συναυλίες και παραστάσεις όπερας σε όλα τα μουσικά κέντρα της Γερμανίας και υπήρξε επανειλημμένα καλεσμένος της Κρατικής Ορχήστρας και της Φιλαρμονικής του Βερολίνου. Διηύθυνε Τα δαχτυλίδι του Νίμπελουνγκ [Der Ring des Nibelungen] στο Φεστιβάλ του Μπάιροϊτ (1927, 1928, 1934). Το 1938, έχοντας αρνηθεί να εκτελέσει τον ύμνο του ναζιστικού κόμματος σε δημόσια τελετή με την ορχήστρα της Όπερας του Μπρέλσαου, έφυγε από την Γερμανία. Κατέφυγε αρχικά στη Φλωρεντία και ύστερα στη Γενεύη, όπου ο μαέστρος Ερνέστ Ανσερμέ τον είχε προσκαλέσει να διευθύνει την Ορχήστρα της Ρωμανικής Ελβετίας. Ωστόσο, ύστερα από προσωπική πρόσκληση της Βίνιφρεντ Βάγκνερ, επανήλθε στο Μπάιροϊτ για να διευθύνει τον Πάρσιφαλ [Parsifal] (1938, 1939, 1940). Ως συνθέτης έγραψε κυρίως ορχηστρική μουσική, μουσική δωματίου και κύκλους τραγουδιών. Σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα στην Σετ (Νότια Γαλλία), στις 25/9/1946. Στην ΕΛΣ διηύθυνε δύο παραστάσεις όπερας στο Ηρώδειο, οι οποίες οργανώθηκαν από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής: Ηλέκτρα [Elektra] του Ρίχαρντ Στράους (Ιούνιος 1942) και Ορφέας και Ευρυδίκη [Orfeo ed Euridice] του Γκλουκ (Οκτώβριος 1942). Στις παραστάσεις αυτές συμμετείχαν ξένοι, μετακλημένοι πρωταγωνιστές και η Συμφωνική Ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών.