Γεννήθηκε στα Σβορωνάτα της Κεφαλονιάς στις 23/10/1918. Γόνος μουσικής οικογένειας. Σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών αποφοιτώντας με χρυσό μετάλλιο και υποτροφία Ανδρέου και Ιφιγένειας Συγγρού (1936). Παράλληλα φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1940 διορίστηκε στην Ορχήστρα της ΕΛΣ. Την περίοδο 1941-1946 δίδαξε βιολί στο Ωδείο Αθηνών. Ως σολίστ βιολιού συνέπραξε με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών, την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και τη Συμφωνική Ορχήστρα του ΕΙΡ. Μεταπολεμικά, συνέχισε σπουδές στο Ωδείο του Παρισιού με γαλλική υποτροφία. Διηύθυνε συναυλίες συμφωνικής μουσικής και όπερες σε Ελλάδα, Δυτική Ευρώπη, Ιαπωνία. Διετέλεσε μόνιμος αρχιμουσικός της Όπερας του Ρήνου (Στρασβούργο), καθηγητής της Διεθνούς Ακαδημίας της Νίκαιας και μέλος εξεταστικής επιτροπής σε Διεθνείς Διαγωνισμούς νέων αρχιμουσικών (Φεστιβάλ Μπεζανσόν, Εθνικό Ωδείο Παρισιού). Έχει τιμηθεί με διακρίσεις όπως: Βραβείο Γαλλικής Ακαδημίας Δίσκου (1982), Α΄ βραβείο διεύθυνσης ορχήστρας του Εθνικού Ωδείου του Παρισιού, Χρυσό Μετάλλιο Ωδείου Αθηνών, Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών, Χρυσό Μετάλλιο Πόλης Αθηνών, Ταξιάρχης του Φοίνικα (1991). Πέθανε στο Παρίσι στις 2/3/2004. Υπήρξε διευθυντής της ΕΛΣ κατά τη μεταπολίτευση (1974-1980). Κατά την τριακονταετία 1965-1995 διηύθυνε στην ΕΛΣ 28 όπερες σε 43 παραγωγές και αναβιώσεις παραγωγών: Τόσκα, Οι γάμοι του Φίγκαρο, Ντον Τζοβάννι, Ο μαγικός αυλός, Κάρμεν, Οθέλλος, Σαλώμη κ.ά. Διηύθυνε σε πρώτη παρουσίαση από την ΕΛΣ τα έργα: Αλιείς μαργαριταριών, Η καταδίκη του Φάουστ, Η Ιταλίδα στο Αλγέρι, Η στέψη της Ποππαίας, Ο σικελικός εσπερινός, Το παιδί και τα μάγια, Ο Ιούλιος Καίσαρας στην Αίγυπτο, Δον Κιχώτης. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Νοέμβριος 2015 – Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται.