Αντρέι Κουχάρσκι
Μονωδός, Τενόρος
Γεννήθηκε στη Ζίλινα της Σλοβακίας, στις 06/01/1932. Σπούδασε στην Ανώτατη Μουσική Σχολή της Μπρατισλάβας με τον Έμμεριχ φον Γκόντιν. Βραβεύτηκε σε διεθνείς διαγωνισμούς τραγουδιού σε Πράγα (1954), Βαρσοβία (1955), Γενεύη (1956) και Μόσχα (1957). Πρωτοεμφανίστηκε στο Εθνικό Θέατρο της Μπρατισλάβας ως Λένσκι [Ευγένιος Ονιέγκιν] (1956) και έκτοτε συνεργάστηκε με το θέατρο αυτό. Με κρατική υποτροφία (1958-59) μελέτησε ρόλους έργων των Βέρντι και Πουτσίνι στην Ακαδημία της Αγίας Καικιλίας (Ρώμη) με τους Τίτο Σκίπα και Τούλιο Σεραφίν. Τραγούδησε τακτικά στο Εθνικό Θέατρο της Πράγας και υπήρξε μέλος της Όπερας του Ντόρτμουντ. Η χρήση ρώσικης γλώσσας ως μητρικής και οι συνεργασίες του με τα θέατρα της Σοβιετικής Ένωσης (Θέατρο Μπολσόι της Μόσχας, Λένινγκραντ, Κιέβου) αιτιολογούν τη βαθιά γνώση του πάνω στο ρώσικο ρεπερτόριο. Τιμήθηκε με το Βραβείο «Τσαϊκόφσκι» για την ερμηνεία του ως Χέρμαν [Ντάμα πίκα]. Τραγούδησε στις Γερμανικές Όπερες Βερολίνου και Ρήνου, στην Κρατική Όπερα του Αμβούργου, στην Κρατική Όπερα της Βιέννης [Μπορίς Γκοντουνόφ, 1978], στο Μεγάλο Θέατρο Λυκείου της Βαρκελώνης, σε Βελιγράδι, Σόφια, Λοτζ (Πολωνία), Βαρσοβία, Βουδαπέστη, Μόναχο, Στουτγκάρδη, Κολωνία, Νυρεμβέργη, Κάσσελ, Μάνχαϊμ, Βασιλεία και Γενεύη. Το ευρύ ρεπερτόριό του περιλαμβάνει από λυρικούς έως «ηρωικούς» ρόλους τενόρου: Ιδομενέας [Ιδομενέας, βασιλιάς της Κρήτης /Idomeneo, re di Creta], Ταμίνο [Ο μαγικός αυλός/Die Zauberflöte], Ντον Χοσέ [Κάρμεν/Carmen], Λορέντσο [Φρα Ντιάβολο/Fra Diavolo] του Ωμπέρ κ.ά. Δίδαξε στην Ανώτατη Μουσική Σχολή του Μονάχου (1987-2004), όπου μεταλαμπάδευσε το πάθος και την πείρα του όσον αφορά στη σλάβικη φωνητική μουσική στην όπερα και το τραγούδι, ιδρύοντας σχετικό μάθημα. Στην ΕΛΣ εμφανίστηκε δύο φορές ως Οθέλλος στην ομώνυμη όπερα (1977/78, 1978/79).